Berneński pies pasterski – najważniejsze informacje dotyczące Berneńczyków: charakter, wychowanie, pielęgnacja
Spis treści
Charakter Berneńczyka
Berneński pies pasterski wyróżnia się umiarkowanym temperamentem, a jego opanowanie i spokój ducha sprawiają, iż idealnie sprawdza się w roli psa ratowniczego. Jest uważny, czujny i łagodny. Kocha życie rodzinne, przez co mocno przywiązuje się do swoich właścicieli. Potrzebuje stałego, bliskiego kontaktu, dlatego nie powinien zostawać sam przez dłuższy czas. Wobec obcych zachowuje dystans, jednak szybko ich akceptuje, jeśli się zorientuje, że jego właściciele też ich akceptują. Dzięki wyważonemu charakterowi i niezwykłej czujności jest idealnym stróżem domowym – bez namysłu stanie w obronie swojej rodziny. Berneńczyki tolerują dzieci, potrafią się nimi opiekować, choć czasem bywają dość kapryśne. Nie powinno się jednak pozostawiać malutkich dzieci sam na sam z berneńskim psem pasterskim, gdyż z uwagi na jego wielkość mógłby niechcący wyrządzić im krzywdę. Jako szczeniak bywa bardzo energiczny i żywiołowy, lecz z upływem lat staje się coraz bardziej zrównoważony. Cechuje się wysoką inteligencją i dobrą pamięcią, dzięki czemu nauka nie sprawia mu żadnego trudu. Dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami.
Historia rasy Berneńskiego psa pasterskiego
Jednoznaczne pochodzenie Berneńskiego psa pasterskiego nie jest do końca znane. Uważa się, że jest potomkiem tybetańskich dogów, które wraz z legionami rzymskimi dotarły na teren Szwajcarii. Twierdzeniu temu przeczą jednakże wykopaliska, z których wynika, że już około 4000 r. p.n.e. istniały tam psy podobne w budowie do dzisiejszego berneńczyka. Pierwotnie rasa ta nazywana była ,,Dürrbachler” od nazwy wsi, gdzie pies ten był bardzo popularny. Do jego początkowych zadań należało między innymi pilnowanie zwierząt i domów. Ponieważ są to psy duże i silne, wykorzystywano je także jako zwierzęta pociągowe do transportu nabiału lub innych towarów. Na początku XX wieku berneńczyki po raz pierwszy zostały zaprezentowane na wystawach psów rasowych, zaś w roku 1907 utworzono Schweizerische Dürrbach-Klub i opracowano dokładny wzorzec rasy, uwzględniając budowę i wygląd psa.
Charaterystyczny wygląd Berneńskiego psa pasterskiego
Berneński pies pasterski zalicza się do dużych psów. Samce osiągają wysokość od 60 do 70 cm. Suka natomiast jest troszkę mniejsza i mierzy od około 58 cm do 66 cm. Pomimo swoich sporych wymiarów posiadają smukłą i wyrazistą sylwetkę. Berneńczyki słyną z długiego i bardzo gęstego futra. Ich sierść jest lekko falowana i błyszcząca. W trójkolorowym umaszczeniu dominuje kolor czarny z podpalanymi elementami na policzkach, w okolicach oczu i na łapach. Biała strzałka na głowie, plamy na klatce piersiowej i końcówkach łap dodają charakteru wyglądowi. Dorosły pies berneński waży około 50-60 kg. Suki są lżejsze i ich waga waha się zazwyczaj miedzy 40 a 50 kg. Oczy ma ciemnobrązowe i łagodne w spojrzeniu.
Pielęgnacja Berneńczyka – najważniejsze zabiegi pielęgnacyjne?
Pielęgnacja naszego czworonoga nie będzie trudna. Do podstawowych zabiegów należy przede wszystkim czesanie futra. Aby zapobiec powstawaniu kołtunów czynność tę powinno wykonywać się regularnie – mniej więcej dwa razy w tygodniu. Najlepiej użyć do tego szczotki zwanej pudlówką w wersji z dłuższymi drucikami. W okresie intensywnego linienia Berneńczyka należy czesać codziennie, ewentualnie co drugi dzień. Warto wtedy szczególną uwagę zwrócić na takie miejsca, jak okolice pachwin, uszu i szyi, gdzie lubią powstawać kołtuny. Do rozczesywania kołtunów dobrze jest używać filcaków, które dzięki specjalnie wyprofilowanym zębom będą przy tym zabiegu bardzo pomocne. Trzeba pamiętać, aby być delikatnym i nie sprawić pupilowi bólu. Starajmy się kołtunów nie wycinać – traktujmy to jako ostateczność. Każde wycięcie kołtuna niszczy w tym miejscu psią sierść. Do regularnego czesania i walki z kołtunami warto używać specjalnych płynów ułatwiających rozczesywanie. Bez trudu zakupimy je w dobrych sklepach zoologicznych. Berneński pies pasterski nie wymaga częstych kąpieli. Kąpiemy go, gdy naprawdę zaistnieje już taka potrzeba. Do kąpieli najlepiej sprawdzą się szampony i odżywki dla psów długowłosych. Po pielęgnacji należy dokładnie psa wysuszyć. Można też skorzystać z usług salonu pielęgnacji zwierząt, gdzie wykwalifikowani groomerzy zajmą się naszym pupilem, gwarantując mu prawdziwe spa. Jak w przypadku każdej rasy nie można zapomnieć o regularnym podcinaniu pazurów, oraz wycinaniu sierści między opuszkami. Co jakiś czas należy również kontrolować stan zębów i oczu. Berneńczyki są dość wrażliwe na wysokie temperatury, dlatego w upalne dni legowisko warto wyłożyć specjalną matą chłodzącą, która reguluje poziom temperatury ciała. Zapewni to psu należyty komfort.
Zdrowie – na co najczęściej chorują Berneńskie psy pasterskie
Niestety berneńskie psy pasterskie nie należą do psów długowiecznych. Przeciętnie żyją od ośmiu do dziesięciu lat. Są podatne na ataki nowotworów złośliwych. Z tego względu zaledwie niewielki odsetek populacji Berneńczyków dożywa kilkunastu lat. Dorosłe osobniki najczęściej zmagają się też z dysplazją stawów biodrowych i (rzadziej) łokciowych. Oprócz tego często można spotkać się z histiocytową, a wskutek mutacji genetycznych narażone są na chorobę von Willebranda.
Żywienie – jak i czym karmić Berneńskiego psa pasterskiego
Psy tej rasy mają skłonność do nadwagi, dlatego szczególną wagę należy przyłożyć do odpowiedniego żywienia. Najlepiej dobrać rodzaj pożywienia do ich trybu życia. Karma dla psa powinna być dobrej jakości – należy szukać karmy dla dużych ras, bogatej w potrzebne dla nich składniki odżywcze, minerały i witaminy. Można także zdecydować się na samodzielne przygotowywanie posiłków, czyli tak zwaną dietę BARF. Takie posiłki powinny być urozmaicone, bogate w tłuszcze i białko zwierzęce, wspomagane minerałami i witaminami. Berneńskie psy pasterskie bardzo potrzebują wapnia, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania i rozwoju ich układu kostnego. Rasa ta posiada delikatny układ pokarmowy, dlatego trzeba być wyczulonym na wszelkie objawy alergii. Oprócz dobrej jakościowo karmy psu zapewnić należy stały dostęp do czystej wody. Aby Berneńczyk miał odżywioną skórę i piękną szatę, dieta powinna być bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i -6.
Wychowanie i zabawa z Berneńczykiem
Berneńskie psy pasterskie to psy mądre i inteligentne, przez co skore są do pracy z opiekunem. Nie jest to typ sportowca, jednak nie lubi też bezczynności – potrzebuje zabawy i ruchu. W systematycznym szkoleniu naszego pupila ważna jest konsekwencja i odpowiednie podejście. Zbyt surowe traktowanie podopiecznego odniesie odwrotny skutek do oczekiwanego. Berneńczyk jest idealnym kompanem na długie piesze wędrówki. Szczenięta trzeba przyzwyczajać do nowych bodźców, przez co w dorosłym życiu nie będą reagować lękiem lub niepotrzebnym stresem. Warto skorzystać też z psiego przedszkola, gdzie profesjonaliści pomogą nam w okiełzaniu naszego pupila, a w późniejszych latach skorzystać z pomocy instruktora tresury. Berneński pies pasterski potrzebuje sporo miejsca, więc idealnie będą się czuć w domu z ogrodem. Nie nadają się do małego mieszkania.
Wyprawka – co kupić dla Berneńczyka
Decydując się na obrożę i smycz, warto zwrócić uwagę, żeby były wykonane z mocnego materiału, który poradzi sobie z masą i siłą Berneńczyka. Można zdecydować się też na szelki. Legowisko powinno być odpowiedniej wielkości, na którym pies będzie czuł się komfortowo i bezpiecznie. Przy wyborze zabawek dla psa należy zwrócić uwagę na ich rozmiar – zbyt małe mogą zostać połknięte. Dobrym wyborem będą piłki, pluszowe zabawki, naturalne gryzaki czy sznury. Podczas wymiany zębów sznury należy odłożyć na pewien czas do szafy, by podczas zabawy z psem w przeciąganie liny nie doprowadzić do deformacji zgryzu.
Berneńczyk – dla kogo będzie to odpowiednia rasa?
Berneński pies pasterski nadaje się prawie dla każdego. Jest psem bardzo rodzinnym, który nie wymaga od opiekuna sporego doświadczenia. Odnajdzie się w dużym mieszkaniu, chociaż najlepiej będzie się czuł w domu z ogrodem. Jeśli poświęcimy mu czas na ruch i zabawę, odpłaci nam miłością i dozgonną wiernością.