Sznaucer olbrzym – charakterystyka rasy, wychowanie i pielęgnacja
Spis treści
Pochodzenie i historia sznaucera olbrzyma
Przodkami dzisiejszego sznaucera olbrzyma były psy wiejskie, używane głównie na terenach południowych Niemiec i Szwajcarii do pilnowania dobytku, stad, a także zaganiania bydła i tępienia gryzoni. Nazywano je wówczas pinczerami stajennymi. Różniły się one od siebie wyglądem, wielkością, a także rodzajem sierści. Po raz pierwszy pinczery szorstkowłose zostały pokazane na wystawie kynologicznej w 1895 roku, a na której zwycięzcą został psiak o imieniu Schnauzer. Jedna teoria głosi, że to właśnie on przyczynił się do powstania nazwy rasy. Nie jest to do końca pewne, ponieważ już kilkadziesiąt lat wcześniej, bo 1842 roku używano takiej nazwy rasy. Uważa się także, że nazwa Sznaucer wywodzi się od niemieckiego słowa “die Schnauze”, które oznacza pysk lub brodę. Pewnym jest, że zarówno sznaucer olbrzym, jak i sznaucer miniaturowy wywodzi się od sznaucera średniego.
Nie wiadomo jakie dokładnie rasy przyczyniły się do powstania sznaucera olbrzyma. Najbardziej prawdopodobną wersją jest to, że w jego żyłach płynie mieszanka krwi pudla dużego i czarnego doga niemieckiego, po których odziedziczył swój szlachetny wygląd, nowofundlanda po którym zyskał opiekuńczość oraz teriera, po którym z kolei odziedziczył zaciętość. Rasę po raz pierwszy zaprezentowano w 1909 roku na monachijskiej, gdzie natychmiast podbiła wiele ludzkich serc.
W Polsce Sznaucer olbrzym pojawił się jeszcze przed II Wojną Światową. Niestety w wyniku działań wojennych rozwój i popularyzacja rasy została mocno zahamowana. Po wojnie zaczęto z mozołem odbudowywać populację tych psów. Operacja ta zakończyła się sukcesem i obecnie hodowle wszystkich odmian sznaucerów znajdują się na bardzo wysokim poziomie. Są nawet uznawane za jedne z lepszych w Europie i na świecie. Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna (FCI) podzieliła psy ze względu na rasy. Według ich podziału sznaucer olbrzym należy do grupy II- pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, sekcji 1 – pinczery i sznaucery.
Charakter sznaucera olbrzyma – czuły i zadziorny gigant
Sznaucer olbrzym ceniony jest ze względu na swój niecodzienny charakter. Pies ten posiada zrównoważone i spokojne usposobienie, jednak nie można zarzucić mu również ciekawości świata i energii. Bardzo mocno przywiązuje się do swoich najbliższych i jest w stosunku do nich bardzo lojalny. Potrzebuje stałej i silnej więzi ze swoją rodziną. Przeważnie sznaucer olbrzym wybiera jednego z domowników, w którego wpatrzony jest jak w obrazek, co oczywiście nie oznacza, iż pozostałych nie kocha. Mocno przywiązuje się do swoich bliskich, dlatego najlepiej czuć się będzie blisko “serca” domu. Nie należy zostawiać go samego na długie godziny, ponieważ może to złamać wrażliwą psychikę pupila. Pozostawiony sam sobie na długie godziny i bez wcześniejszej możliwości wyładowania emocji, znudzony może pokusić się o zniszczenia w domu. A te mogą okazać się wprost proporcjonalne do wielkości psiaka, tym bardziej, że pies ten uwielbia wszelkie zabawy i figle.
Sznaucer olbrzym to również doskonały obrońca i stróż. Ze względu na swoją przeszłość ma dobrze rozwinięty instynkt terytorialny. Bez wahania stanie w obronie swojego właściciela, jednak tylko i wyłącznie w przypadku wyczucia realnego zagrożenia. Cały czas bacznie będzie obserwować nieproszonego gościa i wysyłać mu sygnały ostrzegawcze. Dla psa walka jest ostatecznością, dlatego lepiej nie dopuszczać do takiego momentu. Rasa ta nie bez przyczyny uważana jest za dość powściągliwą co jest jednym z największych atutów tych psów. Sznaucer zna swoją wartość i umie zachować spokój w stresujących momentach, dzięki czemu przeważnie wygrywa starcia. W stosunku do osób obcych pies ten wykazuje nieufność i podchodzi do nich z rezerwą. Oczywiście, bez problemu zaakceptuje mile widzianych gości swojego właściciela, jednak w momencie kiedy opiekun zniknie mu z oczu włączy mu się instynkt obrońcy i dokładnie będzie obserwować wszystkich dookoła. W stosunku do innych psów sznaucer olbrzym na ogół jest tolerancyjny pod warunkiem, że od szczeniaka był odpowiednio socjalizowany. Sam z siebie nie zaczepia, jednak gdy inne osobniki wejdą w drogę nie zawaha się im odpowiedzieć. Zaakceptuje również inne zwierzęta domowe, jeśli będzie do nich przyzwyczajany, przy czym mniejsze od siebie czworonogi zazwyczaj traktuje pobłażliwie. Trzeba pamiętać, że w psach tej rasy płynie instynkt łowiecki, chociaż z uwagi na jego wyciszanie jest on zdecydowanie słabszy niż kiedyś. Z tego względu trzeba liczyć się z tym, że nasz pupil może rzucić się w pogoń za kotem, czy innymi mniejszymi zwierzętami. Dlatego tak ważne jest przyzwyczajanie psa do innych zwierząt. Dzięki temu procesowi będą mogły bez problemu współżyć.
Sznaucer olbrzym uwielbia dzieci i jest w stosunku do nich opiekuńczy. Jest delikatny i wyrozumiały. Można powiedzieć, że to taka niania w psim świecie. Jednak pomimo delikatności z jaką nasz pupil podchodzi do dzieci nie należy zostawiać ich samych bez nadzoru. Wielkość i masa tych psów powoduje, że niechcący mogą zrobić dziecku krzywdę, zwłaszcza podczas rozbrykanej zabawy. Sznaucer nie należy do psów szczekliwych, dlatego kiedy już zacznie szczekać, to powinniśmy zainteresować się i sprawdzić co zaniepokoiło naszego czworonoga.
Wygląd – jak wygląda sznaucer olbrzymi?
Sznaucer olbrzym to pies niezwykle eleganckiej sylwetce i szlachetnym wyglądzie. Sylwetka wpisuje się w kwadrat co oznacza, że wysokość w kłębie prawie równa się długości. Wysokość w kłębie suki i psa według wzorca to 60-70 cm, jednak w praktyce suki są nieco mniejsze od psów. Sznaucer olbrzym może osiągać wagę od 35 do 47 kilogramów.
Głowa sznaucera olbrzyma jest proporcjonalna do całości ciała, która idealnie podkreśla harmonijność i elegancję psa. Trufla nosowa zawsze jest czarna. Głowa bez zmarszczek, z wyraźnie zaznaczonym stopem. Oczy są średniej wielkości, owalne, ciemne o przyjaznym i żywym spojrzeniu. Uszy sznaucera olbrzyma są wysoko osadzone, przylegające do policzków i w kształcie litery V. U nasady stojące, ale później złamane. Szyja mocna, bez fałd sucha i szlachetnie wygięta. Grzbiet jest mocny, dobrze związany, lekko opadający ku tyłowi. Kończyny są proste i mocne. Tylne łapy są nieco większe od przednich. Ogon jest wysoko osadzony i skierowany ku górze. Szata sznaucera jest gęsta, twarda i szorstka w dotyku. Składa się z mocnego włosa okrywowego oraz gęstego podszerstka. Nie powinien być ani falisty, ani szczeciniasty. Na głowie sznaucera tworzy się charakterystyczna grzywka, która przykrywa oczy i broda. Umaszczenie może być czysto czarne z czarnym podszerstkiem i pieprz i sól. Umaszczenie pieprz i sól powinno być jednolicie rozłożone, z szarym podszerstkiem. Dozwolone są odcienie od ciemnego szarego, żelazistego, po srebrnoszary, zawsze z ciemną maską w odcieniu harmonizującym z barwą tułowia. Wyraźnie jasne znaczenia na głowie, klatce piersiowej i kończynach według wzorca są niepożądane. Wszystkie rodzaje sznaucerów (sznaucer miniaturowy, sznaucer średni, sznaucer olbrzym) mają identyczną budowę anatomiczną. Sznaucer olbrzym porusza się w sposób elegancki i swobodny.
Wychowanie i szkolenie sznaucera olbrzyma – dorosły szczeniak
Sznaucer olbrzym jest psem inteligentnym, chętnie się uczy i raczej posłusznie wykonuje dawane mu polecenia. Oczywiście do osiągnięcia sukcesu wychowawczego potrzebuje konsekwentnego, ale i łagodnego szkolenia. Sznaucer olbrzym podobnie jak inne psy olbrzymie dojrzewa dość późno – pełną dojrzałość osiąga dopiero w wieku 2-3 lat. Prowadzi to do zabawnych sytuacji, kiedy 1.5 roczny pupil może zachowywać się jak pełny energii i żywiołowości szczeniak, przez co można mieć trudności w poprawnym określeniu jego wieku. Po okresie dojrzewania pies się uspokaja i zachowuję jak przystało na dorosłego. Właściwie prowadzone szkolenie powinno odbywać się metodą nagród i pochwał, czyli tak zwaną metodą pozytywną. Nie wolno używać absolutnie żadnej przemocy, zarówno fizycznej jak i psychicznej. Stosując przemoc nie osiągniemy zamierzonego celu, a jedynie zniechęcimy i zdystansujemy psa. A źle i zbyt ostro potraktowany sznaucer olbrzym może zamknąć się w sobie i odmówić dalszej współpracy. Wznowienie szkolenia może okazać się wówczas mocno problematyczne.
Sznaucer olbrzymi ze względu na swoją inteligencje szybko się uczy, jednak właściciel musi wykazać się pewnego rodzaju kreatywnością. Zbyt długie lekcje i monotonne ćwiczenia szybko znudzą naszego psiego przyjaciela. Najlepiej, aby szkolenie odbywało się w krótkich sesjach, podczas których będą rzucane mu nowe wyzwania, którym będzie chciał sprostać. Co ważne, sznaucer olbrzym bardzo dobrze rozpoznaje tonację głosu właściciela, dlatego każda komenda powinna być wypowiada spokojnie. Po każdym poprawnie wykonanym zadaniu należy psa nagrodzić. Nagroda powinna być jak najbardziej atrakcyjna dla psa, dlatego dobrze jest wcześniej sprawdzić co motywuje psa najbardziej – czy to są smaczki, zabawka czy kontakt z właścicielem. Dla wielu sznaucerów jako forma nagrody najbardziej atrakcyjna będzie zabawa z właścicielem, jednak oczywiście każdy pies jest inny.
Od pierwszych dni pobytu w domu szczeniak powinien być przyzwyczajany do zasad w nim panujących. Psu trzeba pokazać rodzinną hierarchię. Bardzo ważne jest, aby konsekwentnie egzekwować zasady, które pies ma przestrzegać. I co bardzo ważne, zasady te muszą być egzekwowane przez wszystkich domowników. Nie można dopuszczać do sytuacji, kiedy jedna osoba zabrania psu określonej aktywności, po czym drugi domownik na to zezwala. Nie wolno także pozwalać na coś psu, a w późniejszym życiu mu tego odbierać, bo poczuje się niesprawiedliwie potraktowany. Ponadto oduczenie go zachowań na które mu wcześniej zezwalaliśmy będzie bardzo trudne. Najlepiej, aby przed pojawieniem się w domu wszyscy domownicy ustalili zasady, których pupil powinien przestrzegać, dzięki czemu nie będzie później żadnych niedomówień.
Sznaucer olbrzym doskonale nadaje się do pokonywania długich dystansów. Do dodatkowych zajęć fizycznych dla psów tej rasy nadają się takie psie sporty jak agility czy obedience. Jako ciekawostkę można przytoczyć, że obecnie wiele sznaucerów wykorzystywanych jest jako psy w dogoterapii. Psy tej rasy nadają się również do szkolenia psa obronnego – pamiętać trzeba, że pierwotnym zajęciem sznaucerów olbrzymów było pilnowanie bydła jak i stróżowanie dobytku. Oczywiście niedopuszczalne jest szkolenie psa w taki sposób, aby był niebezpieczny dla otoczenia. Sznaucer olbrzym jest psem aktywnym, który potrzebuje dużej stymulacji fizycznej, jak i psychicznej. Poza długimi spacerami w ciągu dnia warto z psem ćwiczyć inne aktywności, które pozytywnie wpłyną również na jego zmysły.
Od pierwszych dni w domu nowy członek rodziny powinien być starannie socjalizowany. Psiak od małego powinien poznawać nowych ludzi, inne zwierzęta, czy dotychczasowe nieznane mu miejsca i odgłosy, dzięki czemu na późniejszych etapach dorastania psa wykluczymy lub zminimalizujemy lęku i niepotrzebnego stresu. Naukę warto zacząć w psim przedszkolu, gdzie nie tylko psiak będzie poznawać nowe czworonogi, ale także pod okiem profesjonalnego szkoleniowca okiełznany dominujący i mocny charakter sznaucera olbrzyma.
Zdrowie – na co może zachorować sznaucer olbrzymi
Sznaucer olbrzym nie tylko może pochwalić się eleganckim wyglądem, nietuzinkowym charakterem, ale także żelaznym zdrowiem. Rasa ta zaliczana jest do cieszących się dobrym zdrowiem i długowiecznych. Ze względu na swoje rozmiary sznaucer olbrzym może cierpieć na dysplazję stawu biodrowego. Na szczęście do uzyskania uprawnień hodowlanych jest obowiązek przeprowadzenia prześwietlenia pod jej kątem. Prawidłowe wyniki nie obciążonego genetycznie psiaka to A lub B. Innym schorzeniem, który może przytrafić się psu tej rasy są alergie skórne, które głównie spowodowane są pasożytami. Sznaucery są na nie bardzo wrażliwe, dlatego często dochodzi do podrażnień. Czasem mogą wystąpić stany zapalne uszu, co spowodowane jest przez ich opadającą budowę. Suki sznaucera miewają skłonności do urojonych ciąż. Oczywiście, może okazać się nasz pupil żadnej z tych chorób nie doświadczy. Należy pamiętać, że dużą rolę w zdrowiu psiaka odgrywa właściciel i regularna profilaktyka.
Sznaucer olbrzym odporny jest na zmienne warunki atmosferyczne. Dobrze radzi sobie zarówno podczas wysokich, jak i niskich temperatur. Jednak tak jak i przy innych rasach podczas upalnych dni należy chronić psa przed przegrzaniem i zapewnić mu zacieniony kąt do odpoczynku i stały dostęp do świeżej wody pitnej. Odpowiednio zadbany i zdrowy sznaucer dożywa średnio 14 lat.
Pielęgnacja sznaucera olbrzyma – jakich zabiegów pielęgnacyjnych wymaga?
Pielęgnacja sznaucera olbrzyma jest czasochłonna i wymaga od właściciela systematyczności. Pozwoli ona nie tylko utrzymać włos czworonoga w najlepszej kondycji, gwarantując tym samym zjawiskowy wygląd, ale również wzmocni naszą więź. Podstawowym zabiegiem, którego wymaga włos sznaucera olbrzyma jest regularne czesanie. Włos łatwo się filcuje i brak regularnego szczotkowania doprowadzi do kołtunienia się sierści. Sznaucera powinno się czesać co dwa, trzy dni, dzięki czemu na bieżąco będziemy dbać o sierść. W podręcznej torbie na akcesoria groomerskie powinna znaleźć się szczotka z naturalnego, twardego włosia, odpowiednio gęsta szczotka druciana typu pudlówka (najlepiej średnio-twarda). Ponadto należy zaopatrzyć się w dwa metalowe grzebienie – gęsty i średni. Mogą być to grzebienie z rączką lub bez, jest to kwestia indywidualna. Może być również przydatne zgrzebło z obrotowymi zębami, inaczej zwane grzebieniem poprzecznym. Oczywiście nie może zabraknąć odżywki ułatwiającej rozczesywanie. Kolejnym zabiegiem, który jest niezbędny do zapewnienia szacie sznaucera odpowiedniej kondycji jest trymowanie, które usuwa martwy włos pozwalając na wzrost nowego, zdrowego. Zabieg ten pozwoli utrzymać sierść psa we właściwej dla niego strukturze i powinno się go powtarzać zazwyczaj co trzy, cztery miesiące. Do trymowania potrzebne będą trymery nożykowe – drobny, do głowy i detali oraz z szerszym rozstawem do pielęgnacji pozostałych partii ciała. Można też trymować ręcznie, palcami, za pomocą lateksowych paluszków do trymowania.
Sznaucera olbrzyma kąpiemy średnio raz na dwa miesiące – częściej jeśli zajdzie taka potrzeba (na przykład pies się mocno wybrudzi). Do kąpieli używać należy kosmetyków do sierści szorstkowłosej: szampon i odżywka do szorstkiego włosa. Pomiędzy kąpielami można stosować szampony na sucho, co pozwoli utrzymać naszego psa w czystości.
Oczywiście nie można zapomnieć o kontrolowaniu stanu oczu, uszu, pazurów i zębów. Przydatne będą tutaj specjalne preparaty do higieny tych miejsc, lub czyściki dentystyczne oraz te do pielęgnacji uszu i oczu. Jeśli nasz pies nie ściera pazurów w sposób wystarczający, to należy je regularnie skracać za pomocą obcinaczek.
Pielęgnacja sznaucera olbrzyma jest dość wymagająca i czasochłonna, więc jeśli nie czujemy się na aby wykonywać je wszystkie samodzielnie to zawsze można skorzystać z pomocy salonu groomerskiego, gdzie profesjonaliści zajmą się naszym pupilem i zagwarantują mu wszelkie niezbędne zabiegi.
Żywienie sznaucera olbrzyma – gotowe karmy czy domowe jedzenie?
Sznaucer olbrzym z reguły ma dobry apetyt i nie jest wybredny. Jednak tak jak w przypadku innych ras znajdują się niejadki, które wymagają indywidualnego podejścia. Dobierając odpowiednią dietę dla naszego czworonoga musimy wziąć pod uwagę jego tryb życia, wiek, aktywność fizyczną oraz stan zdrowia. Niezależnie od tego jakim pokarmem będzie karmiony pupil musi on być jak najlepszej jakości. Najmniej czasochłonną formą, a zarazem najwygodniejszą jest podawanie psu gotowych karm od sprawdzonych producentów. Mogą to być zarówno karmy mokre, jak i karmy suche (dla ras dużych lub olbrzymich), które w swoim składzie zawierają wszystkie niezbędne składniki potrzebne do prawidłowego rozwoju czworonoga. W gotowych karmach na pierwszym miejscu zawsze powinno znajdować się mięso, które stanowi najlepsze źródło białka. Samodzielnie przygotowywane posiłki, czyli tak zwana dieta BARF zaskarbia sobie coraz więcej zwolenników, jednak jest to bardziej wymagająca forma niż podawanie gotowych karm. Taka dieta wymaga od właściciela specjalistycznej wiedzy na jej temat. Posiłki przygotowywane według tej diety powinny być uzupełniane suplementami wapniowo-witaminowymi, mineralnymi. Można również sięgnąć po oleje, które wpłyną w korzystny sposób na wygląd sierści psa. Najlepiej będzie, jeśli taką dietę skonsultujemy z lekarzem weterynarii lub psim dietetykiem, którzy z pewnością pomogą nam ustalić bogaty we wszelkie substancje i składniki jadłospis dopasowany indywidualnie pod naszego psa. Pamiętać trzeba, że Sznaucer olbrzymi narażony jest na niebezpieczny dla niego skręt żołądka, dlatego dzienną porcję żywieniową należy podzielić na dwa, trzy mniejsze posiłki, a po nich zagwarantować psu minimum godzinę odpoczynku.
Akcesoria – podstawowa wyprawka dla sznaucera olbrzyma
Decydując się na czworonoga musimy zapewnić mu wszelkie niezbędne akcesoria dla psa, tak zwaną psią wyprawkę. Jednymi z najważniejszych są akcesoria spacerowe – mocna i solidna obroża oraz długa smycz zapewniająca psu komfort poruszania się. Jest to podstawa każdego bezpiecznego spaceru. Kolejnym elementem na liście wyprawkowej są miski na wodę i karmę. Sznaucer olbrzym jest psem dużym dlatego dobrym rozwiązaniem jest zakupienie specjalnych misek na regulowanym podnośniku, dzięki czemu nasz czworonóg nie będzie się musiał schylać, co odciąży jego kręgosłup i ograniczy wkładanie bujnej brody do jedzenia lub picia. Musimy też zadbać o odpowiednie, komfortowe legowisko. Psie posłanie to swoisty azyl – bezpieczne miejsce, w którym pies musi wygodnie się położyć i odpocząć. Legowisko powinno odpowiedniej wielkości – nie za duże i nie za małe. Do urozmaicenia codzienności, wyładowania energii oraz zapewnienia stymulacji umysłowej przydadzą się wszelkiego rodzaju zabawki.
Sznaucer olbrzym ze względu na swoją wielkość może być nieco kłopotliwy w przewożeniu. Najwygodniejsza będzie do tego klatka kennelowa. Pamiętajmy aby już od małego przyzwyczajać do niej psa. Klatka taka nie tylko zapewni mu bezpieczeństwo podczas jazdy, ale także będzie stanowić bezpieczną przystań w domu. Listę wyprawkową kończą niezbędne akcesoria i preparaty do pielęgnacji.
Hodowla i zakup – gdzie szukać wymarzonego sznaucera olbrzyma?
Kupno psa to wielkie wydarzenie w życiu. Zarówno naszym jak i malucha, który ma stać się członkiem naszej rodziny. Nasze losy splotą się na kilkanaście lat, dlatego decyzję o zakupie trzeba dobrze przemyśleć i podczas jej realizacji powinniśmy kierować się kilkoma zasadami. Po pierwsze trzeba zapoznać się ze specyfiką danej rasy i wymaganiom jakie pies postawi względem nowego właściciela. Po tej lekturze można zacząć szukać odpowiedzialnej hodowli. Koniecznie musimy zwrócić uwagę na zdjęcia i opisy im towarzyszące. Dokładnie przestudiujmy wszystkie podane informacje. Pod żadnym pozorem nie należy kierować się jedynie ceną. Rasowe, rodowodowe szczenięta sznaucera olbrzyma kosztują średnio od 5 do 6 tysięcy złotych. Oczywiście cena może być wyższa, w zależności od predyspozycji psa, utytułowania rodziców czy renomy hodowli. Pamiętaj, że na cenę szczeniaka składa się też czas i wysiłek hodowcy, a także koszty, które musiał ponieść, aby zapewnić psu jak najlepsze warunki.
Jeśli znajdziesz już odpowiednią i godną zaufania hodowlę to udaj się do niej osobiście. Poznaj szczeniaki, rodziców, samego hodowcę, a także warunki, w których żyją czworonogi. Wbrew pozorom jest to niezwykle istotne, ponieważ to co jest na zdjęciach czy w ogłoszeniu może się diametralnie różnić od rzeczywistości. Przed podpisaniem umowy poproś o przedstawienie Ci dokumentacji medycznej. Zwróć uwagę na wyniki badań genetycznych, jak i szczepienia i odrobaczenia malucha. Nie bój się pytać zadawać pytań o wszelkie aspekty, które Cię interesują. Dobry hodowca z przyjemnością odpowie Ci na nie, a także posłuży cennymi radami. W wielu hodowlach hodowca przez lata utrzymuje kontakt z nowym właścicielem służąc mu wsparciem.
W żadnym wypadku nie decyduj się na psa z pseudohodowli. W naszym kraju tylko pies z hodowli zrzeszonej w Związku Kynologicznym w Polsce (który podlega pod FCI) jest psem rasowym. Wszelkie inne stowarzyszenia psów rasowych oferują psy w typie rasy, czyli innymi słowy kundelki. Pseudohodowcom zależy głównie na szybkiej sprzedaży szczeniaków i łatwym zysku. Nie liczą się dla nich dobro zwierząt, a co ważniejsze ich zdrowie, prawidłowy rozwój czy pierwsze etapy socjalizacji. Nie wolno wspierać takich miejsc.
A jeśli w danej chwili nie możesz pozwolić sobie na zakup sznaucera olbrzyma to nie warto się załamywać. Można poszukaj w swojej okolicy lub Internecie organizacji, które zajmują się szukaniem drugiego domu dla przedstawicieli tej rasy. Możesz również przemyśleć nabycie mniejszych wersji sznaucera olbrzyma – sznaucera średniego, bądź miniaturowego.
Sznaucer olbrzymi – dla kogo to pies idealny?
Sznaucer olbrzym jest idealnym psem rodzinnym, który będzie pasować zarówno do młodych osób, rodzin z dziećmi, czy osób starszych. Będzie odpowiednim kompanem dla każdego, kto sprosta jego wymaganiom i zapewni odpowiednią dawkę ruchu. Może mieszkać zarówno w bloku, jak i domu z ogródkiem. Przyszły właściciel sznaucera powinien być osobą stanowczą, ale i łagodną, która pokocha go tak samo mocno jak pies jego. Pies tej rasy nie sprawia problemów o ile jest prawidłowo wychowany, dlatego trzeba poświęcić mu odpowiednią ilość wolnego czasu, podczas którego będzie wzmacniana więź pomiędzy człowiekiem a psim przyjacielem.