Beagle – najważniejsze informacje o psach tej rasy
Spis treści
Historia i pochodzenie rasy Beagle
Beagle to stara angielska rasa psów gończych używanych do polowań w sforach na lisy i króliki. Dokładna jej historia jest trudna do określenia i nie do końca znana, ponieważ do dzisiaj istnieje na ten temat dużo teorii. Niektóre źródła podają, że psy te istniały już w czasach rzymskim, o czym pisał Ksenofon. Ich wizerunki można dostrzec na ceramice pochodzącej z IV wieku p.n.e, co może stanowić potwierdzenie jego słów. Inna teoria mówi, że Beagle dotarły na Wyspy Brytyjskie w XI wieku wraz z Wilhelmem Zdobywcą. Niezależnie od tego, która teoria jest bardziej prawdopodobna nie da się zaprzeczyć, że ogromną popularność rasa ta zyskała już w średniowieczu. Beagle szybko zyskały uznanie na dworach królewskich – trzymał je Król Edward II, Henryk VIII, a także jego córka Elżbieta, która ceniła sobie małe osobniki, mierzące w kłębie około 18 cm. Nazywano je wtedy “Pocket Beagles” czyli odmianą kieszonkową. Z polowań z Beaglami słynęli również Karol II czy Jerzy VI. Pochodzenie nazwy rasy jest równie tajemnicze jak jej historia. Uważa się, że słowo “Beagle” pochodzi albo od celtyckiego słowa “beag” (mały) albo też od starofrancuskiego słowa “beaquele”, które oznaczało rozwarte gardło.
W hodowli tych psów panowały różne trendy, dlatego w XIX wieku można było spotkać ogromne zróżnicowanie pod względem samego wyglądu, a nawet typu włosa. W 1890 roku powstał Beagle Club, a w 1895 roku postanowiono usystematyzować wygląd i opracowano wzorzec rasy, który z niewielkimi poprawkami obowiązuje do dnia dzisiejszego. Tak jak w przypadku innych ras, populacja Beagle bardzo zmalała w wyniku zarówno I jak i II Wojny Światowej. Odbudowa rasy była możliwa dzięki sprowadzeniu tych psów ze Stanów Zjednoczonych dopiero w latach 50 XX wieku. Do dzisiaj psy te są bardzo popularne za oceanem, gdzie traktowane są wyjątkowy pies do towarzystwa człowiekowi.
W naszym kraju pierwsze hodowle Beagle powstały początku lat 90-tych XX wieku i psy szybko podbiły serca Polaków.
Według podziału psów ze względu na rasy przez Międzynarodową Organizację Kynologiczną, Beagle należy do grupy VI – psy gończe, posokowce i rasy pokrewne, sekcja 1.3 – małe psy gończe.
Charakter królewskiego ulubieńca
Beagle stworzony był do życia w sforze, dlatego bardzo źle znoszą samotność. Ponadto rasa ta mocno przywiązuje się do właściciela. Pozostawiony sam na długie godziny może pokusić się o niszczenie przedmiotów znajdujących się w jego otoczeniu. Może też głośnym wyciem i skomleniem dać upust swojemu niezadowoleniu. Zdecydowanie najlepiej czuję się, gdy jego rodzina jest w komplecie. Beagle to psy niezwykle żywiołowe, wytrzymałe, z mocnym temperamentem. Potrzebują dużo ruchu i ciągłego zajęcia. Nie należą do psów spokojnych, dopiero zaspokojenie jego potrzeb zarówno fizycznych, jak i psychicznych pozwolą go wystarczająco zmęczyć. Nie wolno zapominać, że jest to rasa psów myśliwskich. Przejawia silny instynkt łowiecki i myśliwski. W niektórych sytuacjach jego zachowanie będzie podyktowane silnie zakorzenionymi genami. Z drugiej strony – Beagle nie sprawdzi się raczej jako stróż, bądź obrońca, ponieważ jest to pies przyjazny i łagodnie nastawiony w stosunku do wszystkich, nie tylko swojej rodziny. Beagle nie wykazują agresji, ani bojaźliwości. Dobrze czują się w grupie psów, zwłaszcza jeśli są tej samej rasy. Bez problemu dogadają się z kotem czy innym zwierzakiem. Warto jednak, aby wychowywane były ze sobą od małego, ponieważ nie ma pewności czy jego instynkt myśliwski nie weźmie góry przy przypadkowo napotkanym kocie. Beagle są prawdziwymi pieszczochami, są zawsze chętne do zabaw i psot. Nadają się jako kompan dzieci, pod warunkiem, że te będą obchodziły się z nim w należyty sposób. Warto zwrócić dzieciom uwagę, aby odpuściły zabawę, kiedy Beagle poczuje się przytłoczony i zapragnie odpoczynku. Zaczepiany wbrew swojej woli lub niedelikatnie potraktowany może zawarczeć i okazać swoje niezadowolenie.
Wygląd Beagle – czym się wyróżnia
Beagle jest psem niewielkich rozmiarów (w kłębie osiąga od 33 do 40 cm), o zwartej i krępej budowie. Jego waga waha się między 12 a 18 kilogramów. Głowa średniej wielkości, mocna, proporcjonalna do reszty ciała. Szyja średniej długości. Nos czarny zaś oczy dość duże, ciemnobrązowe lub orzechowe, o łagodnym i ciepłym spojrzeniu. Uszy długie z zaokrąglonymi końcami, opadające wzdłuż policzków. Tułów dobrze zbudowany, grzbiet prosty, z głęboką klatką piersiową. Kończyny proste, mocne i dobrze umięśnione. Uda muskularne. Ogon wysoko osadzony, mocny, noszony wesoło do góry. Beagle ma krótką, gładką i przylegającą sierść. Dopuszczalne jest każde umaszczenie. Najczęściej spotykanym jest umaszczenie trójbarwne: biało-płowe z czarnymi elementami. Można również spotkać; dwukolorowe, cętkowane a nawet zajęcze. Koniuszek ogona powinien być biały. Beagle poruszają się bardzo pewnie, urzekając swoim wyglądem i dobitnie okazując, że są prawdziwym wulkanem energii.
Szkolenie i wychowanie Beagle – co należy wiedzieć?
Beagle to pies niezwykle inteligentny, ale przy tym dość samodzielny i uparty. Jest to pies myśliwski, który łączy w sobie te cechy, które są najbardziej pożądane – siła, wytrzymałość i czuły węch. Nadaje się do samodzielnego polowania, jak i do pracy w sforze. Do dzisiaj wiele Beagle jest wykorzystywanych użytkowo. Psy te szkolone są również do wykrywania narkotyków czy oraz innych nielegalnych substancji. Niekiedy można je również spotkać jako psy terapeutyczne w dogoterapii. Szkolenie Beagla wymaga dużych nakładów cierpliwości i konsekwencji. Nie jest to pies łatwy do ułożenia, ze względu na silnie zakorzeniony instynkt. Jest to rasa psów bardzo wrażliwych, co oznacza, że do szkolenia potrzebuje pozytywnych bodźców, a przede wszystkim nie wolno ich zbyt ostro potraktować. Pod żadnym pozorem nie stosujemy w stosunku do psa agresji fizycznej, jak i słownej. Źle potraktowany może zamknąć się w sobie i odmówić współpracy. Przy szkoleniu warto sięgnąć po smaczki i chwalić psa, co będzie stanowiło dla niego dodatkową motywację. Beagle szybko się nudzi, dlatego ćwiczenia powinny być urozmaicone, a trening powinien być krótki. Dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z oferty psiego przedszkola, gdzie od małego profesjonaliści pomogą nam w wychowaniu pupila. Beagla od szczeniaka powinno się uczyć podstawowych komend, ale nie oczekiwać przy tym bezwzględnego posłuszeństwa. Przy psach mieszkających w domach z ogródkiem, niezmiernie ważne jest ogrodzenie posesji, ponieważ w innym przypadku trudno będzie utrzymać psa w ryzach – niekiedy zdarza się, że jego instynkt Beagle da o sobie znać w nieoczekiwanym momencie. Szczeniak już od pierwszych chwil w domu wymaga konsekwentnego, ale ciepłego i łagodnego wychowania. Inteligencja Beagla sprawia, że szybko zauważają błędy właścicieli i wykorzystuje je na swoją korzyść. Oduczenie złych nawyków bywa bardzo trudne i nie zawsze się udaje.
Beagle jest psem żywiołowym, który potrzebuje dużej dawki ruchu. Psom tej rasy nie wystarczą krótkie spacery wokół bloku. Bez zapewnionej odpowiedniej dawki aktywności, znajdzie ją sobie sam, co nie zawsze spodoba się właścicielom. Na spacerze warto mieć na niego oko i nie spuszczać ze smyczy. Oprócz zapewnienia mu dawki aktywności fizycznej, dobrze sprawdzą się zabawy umysłowe jak; nosework czy tropienie użytkowe.
Żywienie – co powinien jeść Beagle?
Beagle cechuje się dobrym apetytem, co może skutkować nadwagą. Rasa ta, podobnie jak inne, potrzebuje dobrze zbilansowanej diety, dobranej indywidualnie pod każdego psa. Powinno się brać pod uwagę wiek, wagę psa, aktywność fizyczną, czy ewentualne schorzenia. Nie ma jednej właściwej formy żywienia. Można zdecydować się na wysokiej jakości suche, bądź mokre karmy lub też samodzielnie przygotowywać psu posiłki (dieta BARF). W tym ostatnim przypadku trzeba pamiętać, że taka dieta powinna być odpowiednio uzupełniania preparatami wapniowo-witaminowymi i mineralnymi. Taką formę żywienia najlepiej skonsultować z lekarzem weterynarii albo psim dietetykiem. Z ich pomocą uda się skomponować idealny jadłospis dla naszego pupila. Niezależnie od wybranej formy żywienia należy obserwować psa i wprowadzać ewentualne zmiany. Dzienną dawkę pokarmu warto podzielić na dwie porcje. Żywienie to jeden z ważniejszych aspektów, składających się na zdrowie i długość życia psiaka. Beagle powinien mieć zapewniony stały dostęp do świeżej wody pitnej.
Pielęgnacja Beagle – co warto wiedzieć?
Codzienna pielęgnacja tego uroczego psa nie jest czasochłonna, a tym bardziej skomplikowana. Beagle niewielkie ilości włosa gubi przez cały rok, jednak intensywne linienie następuje raz do roku. Twardy włos łatwo wbija się w tapicerki czy dywany i może być kłopotliwy do usunięcia. Regularna pielęgnacja jest ważna, ponieważ w znacznym stopniu pomoże ograniczyć zrzucanie martwych włosów. W okresie intensywnego linienia psa należy wyczesywać codziennie, poza tym okresem raz lub dwa razy w tygodniu. Dobrze sprawdzi się do tego silikonowe lub gumowe zgrzebło (lub rękawica) oraz gęsta szczotka z naturalnego włosia. Psa kąpiemy średnio raz na dwa miesiące, chyba że zajdzie potrzeba wcześniejszej kąpieli. Używamy do tego specjalnego szamponu dla ras krótkowłosych lub takiego, który jest wskazany w aktualnym stanie włosa. Oprócz sierści regularnej pielęgnacji wymagają także uszy, oczy, zęby czy pazurki, które należy skracać, jeśli pies nie robi tego sam. Do utrzymania czystości i higieny pyszczka warto sięgnąć po szczoteczkę i pastę do zębów, bądź specjalne gryzaki dentystyczne, które ułatwią pozbycia się kamienia nazębnego. Uszy należy przemywać systematycznie, aby zapobiec powstaniu ewentualnych infekcji. Po spacerze warto dokładnie obejrzeć psa i usunąć wszelkie zanieczyszczenia, które mogłyby powodować stany zapalne. Beagle podobnie jak inne psy powinno przyzwyczajać się od małego do zabiegów pielęgnacyjnych, dzięki czemu w dalszym życiu będą stanowiły jedynie chwilową rutynę. Wszystkie zabiegi możemy wykonywać samodzielnie w domu, a jeżeli nie czujemy się na siłach, możemy skorzystać z pomocy profesjonalnego salonu pielęgnacji zwierząt.
Zdrowie – na co najczęściej choruje Beagle?
Beagle należy do ras psów długowiecznych, cieszących się dobrym zdrowiem. Sporadycznie mogą pojawić się problemy z oczami – zbyt wąskie kanaliki łzowe, zaćma czy jaskra. Choroby dziedziczne, takie jak dysplazja stawów biodrowych czy padaczka u tej rasy zdarzają się bardzo rzadko. Największym utrapieniem beagle są długie, zwisające uszy. Ich budowa sprawia, że są źle wentylowane, przez co mogą rozwijać się w nich różnego rodzaju infekcje. Łatwo jednak temu zaradzić, regularnie sprawdzając i czyszcząc uszy czworonoga. Innym występującym schorzeniem może być epilepsja, tzw. SRMA czyli steroidozależne zapalenie opon mózgowych oraz tętnic. Sierść Beagle jest bardzo odporna na niekorzystne warunki atmosferyczne. Nie znaczy to jednak, że powinny przebywać na dworze przez długie godziny. Latem należy zapewnić mu zacienione miejsce do odpoczynku i dostęp do świeżej wody. Dobrze zadbane, odżywiane psy średnio dożywają około 15 lat.
Wyprawka dla Beagle – podstawowe akcesoria dla psa
Przed przyjęciem psa do domu, warto odpowiednio przygotować się na jego przybycie. Beagle to żywiołowe i aktywne psy, które wymagają odpowiedniej swobody na spacerach. Psy tej rasy powinny być wyprowadzane na dobrze dopasowanych szelkach typu guard i długiej, mocnej smyczy. Do podstawowej wyprawki zaliczają się również miski na jedzenie i picie. Zabawki dla psa powinny być z dobrej jakości materiałów – dobrze sprawdzą się takie z twardej gumy, np.piłki. Warto rozważyć zakup Konga, czyli zabawki z otworami, w które wkłada się smaczki. Trzeba tylko pamiętać, aby nie były zbyt małe, aby zapobiec ewentualnemu połknięciu. Beagle potrzebuje też swojego kąta, w którym będzie czuł się bezpiecznie. Legowisko Beagle powinno być wygodne i dopasowane do jego wielkości. Z racji niewielkich rozmiarów psa, łatwo zabierać go ze sobą w podróż. Bezpiecznym rozwiązaniem dla psa jest specjalny transporter, który zdecydowanie ułatwi przewożenie go. Przezorny właściciel powinien również zaopatrzyć się w adresówkę, która może przydać się w chwili, gdy ciekawy świata Beagle zniknie nam z oczu. Do codziennej pielęgnacji należy zakupić zgrzebło, szczotkę, obcinacz do pazurków i preparat do przemywania uszu.
Hodowla i zakup Beagle z pewnego źródła
Przed dokonaniem ostatecznego wyboru hodowli, należy dokładnie zapoznać się z jej historią czy opiniami. Przede wszystkim warto sprawdzić czy jest ona zarejestrowana w ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Beagle jest dość popularnym psem w Polsce, dlatego w kraju znajduje się dużo hodowli oferujących szczeniaki. Cena za szczeniaka waha się od 1500 do 4000 zł ale to ile finalnie zapłacimy za psa zależne jest między innymi od jego płci, wieku, osiągnięć rodziców czy renomy hodowli. Pomimo wysokiej ceny za szczeniaka nie warto decydować się na ogłoszenia z atrakcyjnymi cenami – najczęściej pochodzą one od pseudohodowli, które mają na celu zysk a nie dobro czy zdrowie zwierząt. Taka hodowla nie gwarantuje absolutnie żadnej czystości genów, a przecież zdrowie psiaka jest najważniejsze. Decydując się na konkretną hodowlę, udaj się do niej osobiście, aby sprawdzić panujące w niej warunki. Poproś o przedstawienie niezbędnej dokumentacji i książeczki zdrowia, w której powinny być odnotowane dokładne daty szczepień i odrobaczeń. Nie bój się zadawać pytań, bo dzięki nim uzyskasz odpowiedzi, które będą stanowić dla Ciebie cenną pomoc z pierwszej ręki. Nie bój się również odpowiadać na pytania kierowane do ciebie – dobremu hodowcy zależy na tym, aby jego pies trafił w jak najlepsze ręce.
Jeśli nie jesteś w stanie pozwolić sobie na zakup Beagle to poszukaj w swojej okolicy fundacji zajmującej się adopcjami tych psów.
Beagle – dla kogo będzie to dobra rasa
Beagle nie jest psem dla każdego. Z pewnością nie jest to dobry towarzysz dla osób, które większą część dnia spędzają poza domem. Osoby, które oczekują od psa bezwzględnego posłuszeństwa, również nie powinny decydować się na Beagle. Właścicielem psa tej rasy powinna być osoba aktywna, która zrozumie silny i niezależny charakter czworonoga, a jednocześnie będzie go cierpliwie i konsekwentnie wychowywała. Beagle dobrze odnajdzie się w rodzinie z dziećmi, w której poświęci mu się dużo uwagi i czasu, którego potrzebuje. Nie jest to pies dla osób starszych, które prowadzą siedzący tryb życia – pamiętajmy, że jest pies niezwykle żywiołowy. Beagle zasadniczo może mieszkać wszędzie, czy to w mieszkaniu czy w domu, jednak najlepiej czuje się w domu z ogródkiem. Może dostosować się do mieszkania w bloku, pod warunkiem jednak, że będzie miał mnóstwo możliwości rozładowania buzującej w nim energii. Jeśli spełniasz powyższe warunki i szukasz zwierzaka, który wniesie do Twojego życia dużą dawkę pozytywnej energii, to Beagle jest tym psem, którego szukasz!