Bloodhound (pies świętego Huberta) – skąd pochodzi ta rasa?
Spis treści
Historia i pochodzenie bloodhounda
Przodkami bloodhoundów były znane od wieków psy gończe, towarzyszące Celtom podczas polowań. Do zadań tych dobierano jedynie najlepsze osobniki, cieszące się autami doskonałego myśliwego, posiadające doskonały węch, będące zwinne i wytrzymałe. Zalety tych niezwykłych psów szybko stały się znane poza swoją ojczyzną i wkrótce bloodhoundy podbiły serca mnichów rezydujących w klasztorze świętego Huberta, w górach Ardeńskich. Mnisi hodowali te psy na zamówienie dworu królewskiego w Paryżu, a za dostarczenie określonej ilości osobników mnisi byli zwolnieni z wszystkich podatków. Hodowla prowadzona tam była aż do XIII wieku. W XI wieku rasa ta towarzyszyła Normanom pod wodzą Wilhelma Zdobywcy w jego najazdom na Anglię, co sprawiło, że niedługo po tym bloodhoundy rozpowszechniły się na Wyspach. Anglicy nadali jej nazwę “blue blood hounds”, co oznacza pies o błękitnej, czystej krwi, jednak z biegiem czasu skrócono nazwę jedynie do Bloodhounds. Odkrycie Ameryki przyczyniło się do dużej emigracji ze starego kontynentu na nowo odkryte tereny. Emigranci zabierali ze sobą swoje psy, które wykorzystywane były do wielu zadań. Jednym z nich było poszukiwanie zbiegłych niewolników. Bloodhoundy okazały się jednak do tego zajęcia zbyt łagodne, przez co zaczęto je krzyżować z psami bojowymi, co zaowocowało powstaniem rasy Fila brasileiro. Największą zaletą bloodhounda były jego walory myśliwskie, dlatego też poddawano go wielu krzyżówkom z innymi psami myśliwskimi. W efekcie tych działań wszystkie obecne rasy psów gończych posiadają geny bloodhounda – w tym również ogar polski. Historyczne meandry dziejowe przyczyniły się praktycznie do wygięcia tej rasy, kiedy we Francji wybuchła rewolucja. Ponieważ bloodhoundy uważane były za psy arystokratów to nie były tolerowane przez plebs, co skutkowało ich wybijaniem. Na szczęście na Wyspach brytyjskich oraz w Stanach Zjednoczonych hodowle działały w dalszym ciągu i udało się zachować ciągłość rasy. Jako ciekawostkę można przytoczyć, że zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w Stanach Zjednoczonych bloodhoundy pełnią funkcję psów policyjnych, a rozpoznanie przez psa tej rasy podejrzanego na sali sądowej uznawane jest za pełnoprawny dowód w postępowaniu sądowym. Nierzadko ma to wpływ na decyzję sądu o wyroku. Kolejną ciekawostką jest fakt, że Bloodhound inspirował wielu artystów, w tym między innymi Walta Disneya, który na podobieństwo tego psa stworzył postać psa Pluto oraz Goofiego. Do dzisiaj zarówno Francja, jak i Anglia przypisują sobie stworzenie tej rasy. Trudno rozstrzygnąć, który z krajów ma rację w tym temacie. Nie mniej jednak na terenach obu tych państw skrupulatnie prowadzono hodowlę tego arystokratycznego psa myśliwskiego. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna, aby rozstrzygnąć ten spór, a także zasądzić niekrzywdzący dla żadnej ze stron werdykt postanowiła, że ojczyzną rasy będzie Belgia, ponieważ to właśnie na jej terenie znajduje się klasztor św. Huberta.
Do Polski bloodhoundy trafiły najprawdopodobniej wraz z dworem Ludwika Węgierskiego. Podobnie jak w innych krajach szybko podbiły serca arystokracji i stały się ulubieńcami królów polskich. Posiadaczami tych psów myśliwskich byli między innymi Zygmunt Stary wraz z Boną, a także ich potomek król Zygmunt August. Największą popularność w naszym kraju Bloodhoundy osiągnęły w latach 80-tych XX wieku. Na podstawie podziału na rasy a także ich użytkowość opracowanego przez FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) bloodhoundy przypisane zostały do grupy VI – psy gończe, posokowce i rasy pokrewne, sekcji 1.1 – duże psy gończe.
Wygląd bloodhounda – największy pies gończy
Bloodhound jest psem dużym o masywnej budowie ciała. Jest to największy ze wszystkich pies gończy. Wysokość psa w kłębie wynosi 64-69 cm. Suki są nieco mniejsze, a ich wysokość osiąga przeważnie 58-64 centymetry wysokości. Waga psa waha się się w granicach 47-54 kg, zaś suki osiągają wagę do 48 kilogramów. Bloodhound ma mocny kościec i prostokątną sylwetkę. Przez luźno zwisającą skórę sprawia wrażenie potężnego psa. Głowa jest najbardziej charakterystyczną częścią ciała Bloodhounda. Jest długa i wąska, z wyraźnie zaznaczonym guzem potylicznym. Na policzkach i czole skóra jest mocno pomarszczona. Charakterystyczne, długie i zwisające fafle oraz luźne podgardle sprawiają, że psy te wyglądają na smutne i przygnębione, co w rzeczywistości bardzo gryzie się z ich charakterem. Oczy Bloodhounda są głęboko osadzone, a przez pomarszczoną skórę wokół nich wydają się być mniejsze niż są w rzeczywistości. Są w kolorze ciemno orzechowym o spokojnym i łagodnym spojrzeniu. Uszy są nisko osadzone, długie i swobodnie opadające wzdłuż głowy. Tułów jest mocny, z szeroką i głęboką klatka piersiową. Kończyny są silne i muskularne. Ogon gruby i prosty, zwężający się ku końcowi, na ogół noszony w łuku ponad linią grzbietu. Sierść bloodhounda jest krótka i dobrze przylegająca do ciała. Na tułowiu jest nieco twardsza niż na głowie, gdzie jest miękka i jedwabista. Umaszczenie brązowe podpalane (wątrobiane), czarne podpalane lub jednolicie czerwono rude. Bloodhound porusza się w sposób specyficzny dla tej rasy – powolny ale sprężysty i energiczny.
Charakter bloodhounda – spokojny i czuły pies myśliwski
Bloodhound jest psem spokojnym, o silnym charakterze, ale przy tym łagodnym i ciepłym usposobieniu. Jest bardzo wrażliwy i uczuciowy. Mocno przywiązuje się do swoich właścicieli i jest im bardzo oddany. Uwielbia spędzać czas w obecności swoich najbliższych, przez co wyjątkowo źle znosi samotność. Umie domagać się pieszczot i zabaw, zwłaszcza kiedy właściciel nie poświęca mu wystarczającej ilości czasu. Ze względu na duże przywiązanie do właściciela może wykazywać się nieufnością wobec nieznajomych, ale przy tym nie wykazuje agresji. Bloodhound to doskonały towarzysz rodzin. Uwielbia dzieci, jednak przez swoje rozmiary takie zabawy powinny odbywać się pod stałym nadzorem dorosłych, ponieważ niechcący może wyrządzić im krzywdę. Dzieci powinny być nauczone obchodzenia się z psem, ponieważ bloodhound nie znosi kiedy jest niedelikatnie traktowany. Głośno i doniośle szczeka, jednak nie jest psem szczekliwym. Używa głosu jedynie wtedy, kiedy uzna to za potrzebne. Pomimo tego kompletnie nie nadaje się na stróża domowego, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że radośnie przywita się z potencjalnym włamywaczem. Bloodhound to przede wszystkim doskonały myśliwy, którego cechuje wyczulony węch, dlatego bez wahania ruszy w pogoń, jeśli tylko wyczuje jakiś trop. Na spacerze powinien zawsze chodzić na smyczy, ponieważ w innym wypadku może pokusić się o samotną wędrówkę. Bezczynność jest najgorszym wrogiem tej rasy. Bez zapewnienia psu odpowiedniej dawki ruchu i różnych aktywności bloodhound może stać się prawdziwym niszczycielem, który zdemoluje wszystko co będzie w jego zasięgu. W stosunku do innych zwierząt jest na ogół wyrozumiały i tolerancyjny, jednak dużą rolę w tym odgrywa wczesna socjalizacja. Jest bardzo uczuciowy i dobrze czuje się w otoczeniu innych czworonogów, dlatego najlepiej posiadać parę tych psów. W domu bardzo rzadko dochodzi do konfliktów. Jednak zaatakowany podczas spaceru może gwałtownie zareagować.
Wychowanie i szkolenie psów św. Huberta – podstawa każdej relacji
Bloodhound to pies bardzo inteligentny, który sprytnie umie wykorzystać swoją bystrość. Od dawna uczony był do samodzielnej pracy i do dzisiaj podczas pracy wykazuje się niezależnością i upartością. Bardzo często sam podejmuje decyzje. Największym atutem tej rasy jest fenomenalny węch. Bloodhound jest ceniony jako tropowiec, ponieważ bezbłędnie umie podążać za śladem, który zwęszył. Jest przy tym zdeterminowany i skupiony. Umie podążać za tropem nawet sprzed dwóch tygodni, przez co jest wielce ceniony w służbach mundurowych. Nie nadaje się do tropienia zbiegów czy przestępców, ponieważ rasa ta całkowicie pozbawiona jest agresji, a znalezionego złoczyńcę chętnie powita zamiast powalić na ziemię. Bloodhoundy podczas pracy zapominają o otaczającym świecie co jest dla nich bardzo niebezpieczne. Podczas tropienia są jak w transie, przez co nie reagują na żadne czynniki zewnętrzne. Właściciel musi mieć to na uwadze, ponieważ pies może przypłacić to nawet swoim życiem. Szkolenie powinno być prowadzone od małego, ponieważ determinacja, upór i niezależność tych psów utrudniają posłuszeństwo. Bloodhound jest psem wrażliwym, a źle potraktowany może zamknąć się w sobie, co może doprowadzić do lęku czy agresji. Młode psy są nieufne i nieśmiałe, dlatego ważna jest wczesna socjalizacja. Bloodhoundy źle reagują na dużą ilość bodźców i łatwo się przez nie rozpraszają. Hodowcy i właściciele uważają, że suki są nieco łatwiejsze w ułożeniu niż samce. Kluczem do sukcesu jest oparcie szkolenia na pozytywnych metodach. Agresja zarówno słowna, jak i fizyczna nie wchodzą w grę jako metoda szkoleniowa. Takie metody z pewnością nie przybliżają do sukcesu wychowawczego, a jedynie powodują zamknięcie się psa w sobie, utratę zaufania, a nawet agresję. Właściciel podczas szkolenia musi wykazać się stanowczością, konsekwencją i cierpliwością, ale przy tym być niezwykle łagodny. Podczas szkolenia bloodhounda szczególną uwagę należy przyłożyć do posłuszeństwa i komend przychodzenia na zawołanie, ponieważ psy tej rasy po zwęszeniu tropu stają się głuche na wołania właścicieli. Dlatego też najbezpieczniej jest podczas spacerów nie spuszczać bloodhounda ze smyczy. Podczas spacerów na otwartej przestrzeni warto użyć długiej linki, która da psu swobodę, a jednocześnie zapewni bezpieczeństwo. U miłośników i hodowców tej rasy krąży powiedzenie, że bloodhound bez smyczy to martwy bloodhound, co niestety nie wzięło się znikąd. Psy te są bystre i jeśli będą miały dość szkolenia zasygnalizują to właścicielowi. Należy wtedy odpuścić i pozwolić psu odpocząć. Podobnie jak inne duże rasy psów bloodhoundy dorastają dosyć późno. Szczeniaków nie powinno się zbyt forsować, ponieważ może to uszkodzić układ stawowo-kostny, a nawet doprowadzić do deformacji i zakłócić prawidłowe dorastanie. Jest to rasa dla której potrzeba bliskości i czucia się kochanym jest bardzo istotna. Właściciel musi okazywać czworonogowi dużo miłości i uwagi, a wówczas pies będzie spokojny i szczęśliwy. Istotne też aby bloodhounda traktować jak partnera, jak równego sobie – to spowoduje, że pies będzie bardziej chętny do wykonywania poleceń.
Potrzeba ruchu – psy św. Huberta potrzebują dużo aktywności każdego dnia
Bloodhound jest psem, który wymaga codziennej dawki aktywności zarówno fizycznej, ale także tej, która zaspokoi jego umysł. Rasa ta jest niezwykle uparta, dlatego ogrodzenie wokół domu czy miejsca, w którym pies akurat przebywa powinno być solidnie wykonane, ponieważ nawet przez najmniejszą szparę będzie w stanie się wydostać. Inteligencja bloodhounda sprawia, że jest to pies bardzo pomysłowy. Bez problemu poradzi sobie z otwieraniem drzwi, szafek, a także uchylonych okien. Wdrapie się tam, gdzie będzie miał ochotę. Dlatego też bez zapewnienia psu odpowiedniej dawki ruchu, a także stymulacji umysłowej może on zaskoczyć swoich właścicieli, gwarantując im mnóstwo niespodzianek. Bloodhounda nie można pozbawiać możliwości wykorzystywania swojego największego atutu jakim jest węch. We wszystkich zabawach, w których trzeba używać węchu bloodhound będzie szczególnie chętnie uczestniczył.
Wczesna socjalizacja – podstawa przyszłych relacji
Podobnie jak w przypadku innych psów ważna jest wczesna socjalizacja, która rzutuje na późniejszy charakter i zachowania pupila. Od samego początku należy psa konsekwentnie przyzwyczajać do krótkich nieobecności właściciela, a także umożliwić mu poznawanie nowych ludzi, innych zwierząt czy różnych dźwięków i miejsc. W szkoleniu i budowaniu relacji dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z psiego przedszkola, gdzie czworonożny przyjaciel będzie miał kontakt z obcymi osobami oraz psami różnej wielkości. Tam też będzie można nauczyć psa podstawowych zachowań i komend.
Zdrowie bloodhounda – zdrowy, odporny i wytrzymały
Bloodhound generalnie jest psem cieszącym się dobrym zdrowiem. Jest wytrzymały i odporny, jednak podobnie jak psy innych ras może być podatny na niektóre schorzenia. Trzeba mieć na uwadze, że ze względu na przynależność do ras psów olbrzymich jest podatny na bardzo groźny dla niego skręt żołądka, a także schorzenia związane z układem kostnym i stawowym. Podobnie jak i inne duże psy bloodhound narażony jest na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, które w rezultacie mogą doprowadzić do poważnych problemów z poruszaniem się. Ze względu na budowę bloodhounda mogą pojawić się schorzenia oczu jak ektropium czy oko romboidalne (nazywane też diamentowym okiem, które jest połączeniem ektropium i entropium powieki dolnej i górnej). Innym trapiącymi tą rasę schorzeniami mogą być wady serca, jak na przykład zwężenie aorty. Ze względu na długie i zwisające uszy bloodhound podatny jest infekcje uszne. Szczególną uwagę zwrócić należy także na ilość i jakość podawania karmy, ponieważ otyłość może nieść za sobą wiele poważniejszych chorób. U bloodhoundów zdarzają się również przypadku nużycy, dlatego jakiekolwiek zmiany i problemy skórne niezwłocznie powinny być konsultowane z lekarzem weterynarii.
Bloodhound jest psem wytrzymałym i odpornym na zmienne warunki atmosferyczne. Sierść zapewnia mu dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią. Podczas upałów pupil powinien mieć zapewnione zacienione miejsce do odpoczynku i miskę ze świeża wodą, którą będzie mógł zaspokoić pragnienie. Na spacery warto wybierać się rano lub popołudniu, aby chronić psa przed przegrzaniem, które mogłoby prowadzić do niebezpiecznego udaru. Rasa ta szybko rośnie, dlatego zaleca się podawanie suplementów, które wspomagają prawidłowy rozwój kośćca, a także zapewnią dodatkową ochronę stawów. Wielu hodowców zaleca także podawanie l-karnityny (zwłaszcza młodym psom), która wspomaga rozwój mięśni gładkich, między innymi mięśnia sercowego.
Wielu chorób da się uniknąć dzięki odpowiedniej diecie i systematycznej profilaktyce. Nie jest to kłamstwem, że w dużej mierze zdrowie psa leży w rękach jego właściciela. Zdrowy i zadbany bloodhound dożywa średnio około 11 lat.
Żywienie bloodhounda – czym żywić psy myśliwskie?
Bloodhound nie wymaga szczególnej diety, jednak podobnie jak i inne rasy potrzebuje wysokiej jakości pożywienia. Dieta powinna być dobrana indywidualnie pod każdego psa, biorąc pod uwagę jego potrzeby, a także uwzględniając jego wiek, wagę, aktywność fizyczną i ewentualne choroby. Można zdecydować się na gotowe karmy lub na samodzielnie przygotowywane posiłki w domu. Gotowa karma powinna być jak najlepszej jakości i cechować się dużą zawartością wysokiej jakości mięsa. Nie ma większego znaczenia czy wybierzemy karmę suchą czy mokrą. Jeśli zdecydujemy się na karmę suchą to dobrze jest wybrać tą przeznaczoną dla psów ras olbrzymich, dzięki czemu w chrupkach uwzględnione będą wszystkie składniki potrzebne dla prawidłowego rozwoju psa. Poza mięsem karma powinna zawierać w sobie mięso, a także owoce i warzywa, które będą stanowić źródło witamin. Nie powinna natomiast zawierać w sobie dodatkowych zapychaczy jakimi są sztuczne konserwanty, barwniki i aromaty. Decydując się na samodzielne przygotowywanie posiłków w domu lub stosując dietę BARF dobrze jest skonsultować się z psim dietetykiem lub weterynarzem, który pomoże nam ustalić najlepszy jadłospis dla naszego czworonoga. Domowe posiłki powinny być wzbogacane dodatkową suplementacją witaminową. Niezależnie od sposobu żywienia psa należy mieć na uwadze, że bloodhound jest podatny na skręt żołądka, więc ilość i częstotliwość posiłków powinna być zgodna z metodą – mniej, a częściej a po jedzeniu pupil powinien mieć zapewniony odpoczynek. Obok miski z jedzeniem powinna stać miska ze świeżą wodą. Woda powinna być wymieniana minimum raz dziennie, aby zawsze była świeża.
Pielęgnacja bloodhounda – krótka sierść przyjemna w pielęgnacji
Krótka sierść bloodhounda nie jest skomplikowana i kłopotliwa w pielęgnacji ale wymaga systematyczności. Linienie występuje umiarkowanie, jednak krótki, wypadający włos lubi wbijać się w meble i tapicerkę, a jego usunięcie nie należy do najłatwiejszych. Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym w przypadku bloodhounda jest przede wszystkim szczotkowanie, które pomaga usunąć martwy włos. Do tego celu najlepiej sprawdzi się włosiana lub gumowa (ewentualnie silikonowa) szczotka dopasowana do wielkości pupila. Tak jak w przypadku innych psów należy pamiętać, że zawsze czesze się z włosem, a nie pod włos, ponieważ czesząc inaczej niszczy się strukturę włosa. Bloodhounda kąpiemy kiedy zajdzie taka potrzeba i używamy do tego szamponów dopasowanych do aktualnych potrzeb sierści lub przeznaczonych dla ras krótkowłosych. Do codziennej pielęgnacji sierści dobrym rozwiązaniem są specjalne nawilżane chusteczki lub wilgotna szmatka, która pozwoli usunąć osadzający się na włosie kurz i zanieczyszczenia. Szczególną uwagę w przypadku bloodhounda należy zwrócić na długie i zwisające uszy, w których przez słabą wentylację lubią rozwijać się bakterie i grzyby. Należy je systematycznie sprawdzać, a zabrudzenia niezwłocznie przemyć ani uniknąć stanów zapalnych. Regularnie trzeba też kontrolować stan oczu. W razie konieczności przemyć ich okolice wacikiem nasączonym specjalnym preparatem. Pazurki należy przycinać regularnie, jeśli pies nie ściera ich sobie w sposób naturalny. Ważnym punktem w zabiegach pielęgnacyjnych jest czyszczenie jamy ustnej, ponieważ na zębach lubi osadzać się kamień nazębny, który z kolei może doprowadzić do wielu poważniejszych chorób całego organizmu. Posłużą do tego pasty do zębów dla psów, żele czy specjalne spraye do czyszczenia zębów. Ze względu na specyficzną budowę bloodhounda szczególną uwagę należy zwrócić na fałdy skórne. Zaniedbane staną się ogniskiem infekcji a ponadto może w nich dojść do odparzeń. Bloodhound posiada długie, zwisające fafle, które po jedzeniu czy piciu należy niezwłocznie wytrzeć, ponieważ w innym wypadku pozbędzie się pozostałości pożywienia i wody sam, roztrzepując wszystko dookoła siebie. Dotyczy to również śliny, którą podczas trzepania łbem bloodhound jest w stanie zachlapać wszystko w promieniu dwóch metrów.
Ze względu na duże rozmiary bloodhounda, które w znacznym stopniu mogą utrudniać domową pielęgnację, warto skorzystać z pomocy salonu pielęgnacji zwierząt, gdzie groomerzy posiadają sprzęt dopasowany do wielkości każdego psiego klienta. Pracownicy takiego salonu zadbają o pupila i zapewnią mu wszelkie niezbędne zabiegi.
Akcesoria dla bloodhounda – czyli niezbędna wyprawka
Bloodhound podobnie jak inne psy potrzebują swojej pierwszej wyprawki, która uwzględnia w sobie wszystkie niezbędne akcesoria codziennego użytku. Przy tej rasie szczególnie ważne są akcesoria przydatne podczas spacerów. Szeroka, mocna obroża i solidna smycz z porządnymi karabińczykami to podstawa. Długa linka treningowa przyda się podczas szkolenia, a także spacerów na dużej, otwartej przestrzeni, ponieważ zapewni swobodę ruchu. Dobrym rozwiązaniem są również szelki, które świetnie sprawdzą się przy tropieniu, kiedy pies mocno ciągnie. Szelki powinny być dobrze dopasowane, a przy tym muszą być wygodne. Trzeba jednak pamiętać, że pies może w szelkach chodzić dopiero po zakończeniu okresu wzrostu, aby nie doprowadzić do deformacji kośćca. Bloodhound jest psem dużym, o długich, zwisających faflach więc, aby zapewnić psu komfort podczas jedzenia, a także zminimalizować ilość zabrudzeń warto zaopatrzyć się w miski na podwyższeniu, dzięki którym czworonóg nie będzie musiał schylać się do jedzenia. Kolejną ważną rzeczą jest wygodne legowisko, które jest podstawa dobrego wypoczynku. Posłanie powinno być dopasowane do wielkości psa tak, aby podczas odpoczynku mógł swobodnie się wyłożyć. Bloodhound potrzebuje dużo stymulacji umysłowej, dlatego warto zaopatrzyć się w zabawki edukacyjne jak mata węchowa czy kong. Do codziennego umilenia czasu pupilowi sprawdzą się wszelkie zabawki dobrej jakości. Ważne jednak, aby nie posiadały one małych elementów łatwych do połknięcia, a także były dopasowane do wielkości psa. Listę zamykają akcesoria pielęgnacyjne niezbędne do codziennego spa, takie jak szczotki, obcinaczki do pazurów, chusteczki, preparaty i kosmetyki.
Hodowla i zakup – gdzie szukać zaufanej hodowli bloodhounda?
Odpowiedzialność nowego właściciela za psa zaczyna się z momentem szukania odpowiedzialnego i godnego zaufania hodowcy. Nie powinno się tej decyzji podejmować pochopnie, ponieważ w dużej mierze od tego zależy zdrowie szczeniaka. Hodowla powinna być zrzeszona i należeć do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce) lub bezpośrednio pod naczelną organizację kynologiczną jaką jest FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna). Jest to ważne, ponieważ te organizacje mają ściśle określone zasady hodowlane, których muszą przestrzegać. Bloodhound jest psem cieszącym się dobrym zdrowiem, dlatego ważne jest, aby pochodził z zaufanego źródła. Przeglądając ogłoszenia należy zwrócić uwagę na zdjęcia, informację w nich zawarte, a także poszukać opinii na temat interesującej nas hodowli. Potwierdzeniem rasowości psa jest rodowód ZkwP lub FCI i tylko on potwierdza to, że pies faktycznie jest psem rasowym. Rodowód wystawiony przez jakąkolwiek inną organizację hodowców, czy stowarzyszenia psów rasowych nie ma żadnej mocy w świetle prawa. Pies kupiony z hodowli nie podlegającej pod Zkwp czy FCi jest po prostu kundelkiem. Szczeniak bloodhounda kosztuje około 2500 do 3500 złotych. Oczywiście można też trafić na znacznie wyższe oferty, ponieważ na cenę składa się wiele różnych czynników – pochodzenie, wiek, płeć, renoma hodowli czy tytuły rodziców. Przed zakupem psa należy wybrać się osobiście do hodowli, aby poznać hodowcę, zapoznać się z warunkami panującymi w hodowli, a także poznać rodziców szczeniaka. Szczeniak powinien być wydany najwcześniej w dniu ukończenia ósmego tygodnia życia, ponieważ do tego czasu powinien przebywać z mamą. Bloodhound nie jest psem łatwym w ułożeniu dlatego jeśli nurtują Cię jakieś pytania związane z wychowaniem, a także dotyczące rasy nie bój się pytać hodowcy. Zależy mu na tym żeby jego szczeniaki znalazły kochający go dom i zapewniający warunki jakich potrzebuje. Hodowca może kierować pytania w Twoją stronę chcąc poznać bliżej Ciebie, a także warunki jakie jesteś w stanie mu zagwarantować. Staraj się na nie odpowiadać, ponieważ obu stronom zależy jedynie na szczęściu czworonoga.
Podsumowanie – czy bloodhound jest psem dla mnie?
Z uwagi na swoją specyfikę bloodhound nie jest psem dla każdego. Pies tej rasy musi posiadać opiekuna, który zapewni mu warunki, jakich potrzebuje. Właściciel musi lubić aktywnie spędzać czas, aby zaspokoić energię drzemiącą w tym niezwykłym czworonogu. Bloodhound bez problemu odnajdzie się u boku aktywnych rodzin, także tych z dziećmi. Osoby starsze także mogą zdecydować się na posiadanie bloodhounda o ile tylko będą w stanie zapewnić mu wystarczająca porcję aktywności. Rasa ta wymaga od właściciela konsekwencji, stanowczości i okazywanego psu uczucia. Pod względem lokalizacji swojego nowego domu bloodhound zdecydowanie lepiej będzie się czuł się z dala od miejskiego zgiełku. Najlepiej aby był to dom z (dobrze ogrodzonym) ogródkiem, ponieważ psy tej rasy źle znoszą dużą ilość bodźców, co w mieście jest nieuniknione. Jeśli tylko będziemy w stanie zapewnić psu odpowiednie warunki bytowe i sprostać jego wymaganiom, to bloodhound obdarzy nas bezgraniczną miłością i ofiaruje nam kilkanaście lat wspaniałej przyjaźni.