Burmilla – co to za rasa kotów?
Spis treści
Historia i pochodzenie burmilli – kot z arystokratycznego dworu
W przeciwieństwie do niektórych kocich ras, które mogą pochwalić się kilkusetletnią a nawet dłuższą historią, burmilla jest bardzo młodziutka. Jej początki sięgają 1981 roku, kiedy to stworzono tą rasę w wyniku krzyżówki kotki burmskiej z kocurem perskim szynszylowym, które należały do baronowej Mirandy von Kirchberg. W wyniku krzyżówki na świat przyszły cztery kocięta, które uznawane są za protoplastów rasy burmilla. Rasa ta zaliczana jest do grupy kotów azjatyckich stąd funkcjonują też inne jej nazwy – kot azjatycki cieniowany lub kot azjatycki srebrzysty.
Burmillę wstępnie uznano za oddzielną rasę w 1984 roku, natomiast ostatecznie FIFe (Federation Internationale Feline) potwierdziła uznanie dziesięć lat później, w roku 1994. Nazwa rasy pochodzi od połączenia dwóch słów z języka angielskiego. Są to burma od kotki burmskiej i szynszyl od kota perskiego szynszylowego (ang. Burm (ese) + (chinch) illa = Burmilla). W Polsce co prawda istnieje kilka hodowli oferujących te wyjątkowe mruczki, jednak nie są one zbyt popularne w naszym kraju.
Jak wygląda krzyżówka rasy burmskiej i persa?
Burmilla jest rasą zaliczaną do kotów średniej wielkości. Waga jej przedstawicieli waga waha się od 4 do 7 kilogramów. Są to koty dobrze zbudowane, proporcjonalne i muskularnej sylwetce. Łapy dobrze zbudowane i smukłe. Tylne nieco dłuższe niż przednie. Głowa burmilli jest szeroka, okrągła i nieco spłaszczona. Uszy średniej wielkości są lekko zaokrąglone na końcach. Duże oczy w kształcie migdałka mocno odznaczają się na tle całego czworonoga, przez co wydają się być bardzo wyraziste. Najbardziej pożądanym kolorem oczu jest intensywnie zielony, jednak w niektórych przypadkach dopuszcza się nieco inne odcienie. Oczy kociąt zazwyczaj mają kolor żółto-zielony lub żółty, jednak z wiekiem wybarwienie powinno się zmieniać się w bardziej zielone. Nos burmilli jest podobny do kotów perskich. Hodowcy dążą do tego, aby sylwetka burmilli przypominała kota burmskiego niż persa.
Wyjątkowe umaszczenie – jak wygląda futro burmilli?
Kot rasy burmilla zasłynął ze swojego wyjątkowego umaszczenia. Srebrzyste, połyskujące futro i malowania w okolicy pyszczka powodują, że kot wygląda zjawiskowo. Dodatkowo wokół oczu kotów tej rasy widnieje ciemna obramówka, co sprawia wrażenie jakby były pomalowane. Charakterystyczną cechą burmilli jest to, że włos na pewnym odcinku (mniej więcej na jednej ósmej długości) ma inny kolor. Koty tej rasy mogą mieć sierść w dwóch długościach – krótką lub długą. Niezależnie od jej długości szata burmilli jest jest miękka, jedwabista w dotyku i przylegająca do ciała. Podstawowym umaszczeniem burmilli jest srebrno-białe, jednak jest ich znacznie więcej. Burmilla może występować między innymi w umaszczeniu czarnym, liliowym, niebieskim, czekoladowym , brązowym, złocistym, rudym czy kremowym. Umaszczenia mogą występować również w wersji pointed.
Złączenie czułej i niezależnej natury – usposobienie burmilii
Jak często bywa w przypadku krzyżówek potomstwo dziedziczy zazwyczaj zarówno cechy jednej jak i drugiej rasy. W przypadku burmilli jest podobnie, chociaż kot ten znacznie więcej cech odziedziczył po burmskich przodkach. Pomimo towarzyskiej natury są to mruczki dość niezależne i umieją postawić na swoim, jeśli tylko im na tym zależy. Rasa ta mocno przywiązuje się do swoich właścicieli z którymi lubi wchodzić w szerokie interakcje. W stosunku do opiekunów są czułe i delikatne. Koty te lubią być w centrum uwagi i potrafią o nią zabiegać. Jeśli poczują się pominięte to z pewnością dadzą o sobie znać, przypominając o swojej obecności.
Koty burmilla łatwo przystosowują się do nowych sytuacji i w większości przypadków dobrze radzą sobie ze stresem. Z pewnością nie należą też do cichych kotów – są dość wokalne i z chęcią będą rozmawiać ze swoimi właścicielami streszczając im swój dzień, bądź komentując to co właśnie robi ich opiekun. Ci czworonożni przyjaciele nastawieni są na kontakt z człowiekiem i chcą być z nim jak najbliżej, jednak należy pamiętać również o ich niezależności i ją szanować. Burmilla wyczuwają nastrój panujący w domu, jak i humory domowników. Jeśli wyczują smutek lub złość będą próbować za wszelką cenę rozweselić swojego ukochanego właściciela. Rasa ta niechętnie spędza czas w samotności i jeśli opiekunów często i długo nie ma w domu to dobrym rozwiązaniem będzie zapewnienie pupilowi innego czworonożnego towarzysza. Nie trzeba się tego obawiać, ponieważ burmilla dobrze dogaduje się zarówno z innymi kotami, jak i psami. Oczywiście ważna jest jednak odpowiednia socjalizacja, która umożliwi czworonogom właściwe poznanie się. Dzięki temu możliwa będzie długotrwała i silna przyjaźń. Ten przyjacielski i aktywny kot porozumie się również z dziećmi, które będą dla niego doskonałym towarzyszem do zabaw o ile tylko będą szanować jego przestrzeń i nauczą się obchodzić ze zwierzętami.
Aktywność – jakie rozrywki zagwarantować tej rasie?
Poza czułą naturą i towarzyskim usposobieniem burmillę cechuje także jego aktywna i rozbrykana natura. Są to koty nieco mniej aktywne niż koty burmskie, jednak potrzebują dużej dawki ruchu w ciągu dnia do zaspokoić swoje potrzeby. Burmilla to bardzo inteligenta rasa, która szybko się uczy. Bez problemu dostanie się do zamkniętych szafek czy drzwi, jeśli bardzo będzie jej na tym zależeć. Rasa ta kocha się wspinać i chętnie to robi, zatem właściciela nie powinien dziwić obecność swojego czworonożnego przyjaciela na najwyższej szafce w domu. Poza meblami burmilla uwielbia wspinać się po swoich opiekunach – zapewnia im to bliskość ale także dobry punkt obserwacyjny. Burmilla to skoczny i ruchliwy kot a jego ciekawość powoduje, że chętnie eksploruje nawet najmniejsze i mało dostępne miejsca w domu. Rasa ta nie odmówi wspólnej zabawy, jednak najbardziej lubi te w których uczestniczy również jego właściciel. Kulki zrobione z papieru, myszki, wędki czy przypadkowo znalezione przedmioty są doskonałymi akcesoriami do zabawy. Wspólne spędzanie czasu to dobry moment na wzmacnianie więzi pomiędzy opiekunem a pupilem.
Jak przygotować dom na pojawienie się burmilli
Chęć eksplorowania otaczającego terenu oraz duża inteligencja sprawia burmilli sprawia, że zarówno dom jak i jego otoczenie powinny być odpowiednio przygotowane pod kątem tej kociej spryciuli. Niebezpieczne przedmioty, groźne substancje czy chemia domowa powinny być zabezpieczone tak, aby ciekawska Bburmilla nie miała do nich dostępu. Najlepiej sprawdzają się do tego zabezpieczenia przed dziećmi, ewentualnie szafki nie posiadające uchwytów. Podobnie sprawa ma się z ziołami, warzywami czy owocami, które mogą okazać się trujące dla naszego czworonoga. Niestety całkiem sporo popularnych domowych roślin jest trująca dla kotów, dlatego przed ich zakupem koniecznie trzeba się upewnić, czy roślina nie zaszkodzi czworonożnemu przyjacielowi. Okna i balkon należy zabezpieczyć w taki sposób, aby ciekawa świata burmilla nie udała się na samodzielną wędrówkę. Na okna montuje się specjalne siatki, które pozwalają zaczerpnąć kotu świeżego powietrza zapewniając mu jednocześnie ochronę. Balkon oraz taras zabezpiecza się wolierą. Zabezpieczenia takie można wykonać samodzielnie lub zlecić ich montaż wyspecjalizowanej firmie. Dobrym rozwiązaniem jest wyprowadzanie kota na krótkie spacery, w tym celu trzeba zaopatrzyć się w dobrze dopasowane szelki i smycz dla kota, które zapewnią Ci kontrolę nad burmillą. Nie należy pozwalać kotu na samodzielne wędrówki po okolicy – ruch uliczny, dzikie zwierzęta, psy a nawet ludzie mogą stanowić dla niego śmiertelne zagrożenie.
Zdrowa i odporna rasa – jakie zdrowie mają koty burmilla?
Burmilla nie ma szczególnych problemów zdrowotnych. Uznawana jest za zdrową i odporną rasę, jednak miewa ona skłonności do alergii. Mogą je wywołać zarówno ugryzienia pcheł i innych insektów czy czynniki środowiskowe, jak i pokarmowe. Aby sprawdzić na jakie substancje i alergeny mruczek jest uczulony niezbędne będzie wykonanie testów alergicznych. Po potwierdzeniu alergenów należy zastosować dietę wykluczającą. Po kotach perskich burmilla odziedziczyła skłonność do wystąpienia wielotorbielowatości nerek i ogólnych problemów z nerkami. Oprócz tego może zmagać się ze standardowymi schorzeniami dokuczającymi kotom jak choroby przyzębia, zapalenie dziąseł czy kamień nazębny. Raz do roku powinno się wykonać okresowe badania kontrolne, aby monitorować stan zdrowia czworonoga i w porę reagować. Zadbany, zaopiekowany kot rasy burmilla średnio żyje od 12 do 15 lat.
Jak zadbać o wyjątkowe srebrzyste futro?
Wyjątkowe i nietuzinkowe futro burmilli nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, jednak dość mocno linieje, przez co w okresie wymiany włosa konieczne jest częste czesania. Poza okresem wiosennym i jesiennym burmilla wymaga szczotkowania raz w tygodniu. Sprawdzi się tutaj szczotka z naturalnego włosia oraz silikonowe lub gumowe zgrzebło. Można także użyć specjalnej rękawicy pielęgnacyjnej. Ponieważ burmilla uwielbia być w centrum uwagi to raczej chętnie oddaje się zabiegom pielęgnacyjnym. Jeśli zabiegi higieniczne połączy się z mizianiem i głaskaniem to z pewnością spodobają się mruczkowi. Od czasu do czasu należy sprawdzić stan oczu, uszu i długość pazurków. Uszy sprawdzamy pod kątem nadmiaru woskowiny czy nieprzyjemnego zapachu mogącego świadczyć o ewentualnym stanie zapalnym. Raz w miesiącu należy delikatnie przemyć uszy za pomocą specjalnych płynów do tego przeznaczonych. Pazurki przycinamy w razie potrzeby używając do tego obcinaczek. Ważne jest również dbanie o higienę jamy ustnej i usuwanie odkładającego się kamienia nazębnego. Może on być powodem złego samopoczucia pupila a także prowadzić do wielu chorób. Pamiętajmy, że obficie nagromadzony kamień nazębny trzeba usunąć weterynaryjnie pod narkozą, czego zawsze lepiej unikać. Do pielęgnacji zębów przydatna będzie szczoteczka i pasta do zębów dla zwierząt. Nie wolno używać past przeznaczonych dla ludzi, ponieważ zawierają w sobie szkodliwe dla zwierząt substancje. Zamiast pasty można używać suplementów wspomagających usuwanie kamienia. Dodaje się je do wody czy karmy zwierzaka. Koty zazwyczaj w wystarczającym stopniu czyszczą swoje futerko i nie ma potrzeby ich kąpieli. Może okazać się jednak niezbędna jeśli mruczek wytarza się w czymś trudnym do zmycia lub niebezpiecznym dla jego zdrowia.
Żywienie od podstaw – jakich składników potrzebuje burmilla?
Ze względu na dużą aktywność tej rasy jej zapotrzebowanie jest większe niż u przeciętnego kota. Burmilla powinna mieć pożywienie dopasowane do swoich indywidualnych potrzeb. Przy układaniu diety należy uwzględnić aspekty, które decydują o zapotrzebowaniu kalorycznym, jak i zapotrzebowanie na poszczególne mikro, jak i makroskładniki. Ważny jest wiek, waga, styl życia oraz ewentualne schorzenia. Burmilla potrzebuje pożywienia wysokobiałkowego. Można ją karmić zarówno zbilansowanymi gotowymi karmami dla kotów, bądź dietą typu BARF. Wybierając gotowe karmy należy zawsze sprawdzać ich skład i wybierać te, które posiadają dużo mięsa dobrej jakości oraz owoce i warzywa będące cennym źródłami witamin. Karma powinna również posiadać źródło nienasyconych kwasów tłuszczowych omega -3 i -6, jak i taurynę, która odpowiada za ważne procesy życiowe u kotów, jak praca serca czy dobry wzrok. Ze względu na skłonność do chorób nerek nie jest zalecane karmienie burmilli wyłącznie suchą karmą – znacznie lepszym wyborem będzie karma mokra. Przed zastosowaniem diety BARF należy przede wszystkim sprawdzić stan zdrowia czworonoga oraz jego zapotrzebowanie na mikro, jak i makroskładniki. W tym celu konieczne jest wykonanie pełnej morfologii krwi. Dieta BARF pozwala kontrolować jakość pożywienia jak i dobrać je indywidualnie pod potrzeby pupila. Jest to metoda jednak nieco bardziej czasochłonna i wymagająca wiedzy. Dobrze jest udać się do zwierzęcego dietetyka, który pomoże ją skomponować. Oprócz zbilansowanej, wysokiej jakości diety, ważne jest również odpowiednie nawodnienie. Burmilla musi mieć stały dostęp do świeżej wody pitnej, wymienianej minimum raz dziennie.
Akcesoria do codziennego funkcjonowania – podstawowa wyprawka
Podstawowa wyprawka zawierająca niezbędne do funkcjonowania zwierzaka produkty jest nieodłącznym elementem posiadania czworonoga. Podobnie jak ludzie, nasze mruczki potrzebują w ciągu dnia rzeczy, które ułatwiają ich codzienne życie. Przede wszystkim w domu, w którym mieszka burmilla nie może zabraknąć kuwety. Kocia toaleta to bardzo ważny element wyposażenia, który zapewnia komfortowe życie mruczkowi oraz jego opiekunom. Kuweta może być zamknięta bądź otwarte – ważne aby była dopasowana do wielkości czworonoga. Nie może on mieć problemów z wchodzeniem jak i wychodzeniem z kuwety. Problem ten mogą mieć młode kocięta jak i seniorzy, którym poruszanie się sprawia kłopot. Do kuwety nie może zabraknąć żwirku, który będzie wyłapywał nieczystości. Co ciekawe, żwirek musi zostać zaakceptowany nie przez opiekuna a przez kota. Jeśli żwirek nie przypadnie pupilowi do gustu to będzie on załatwiać się poza wyznaczonym miejscem. Żwirek może być bentonitowy, silikonowy, kukurydziany bądź drewniany. Do żwirku przydatna będzie łopatka czyszcząca, jak i środek niwelujący przykre zapachy.
Akcesoria do jedzenia
Kolejnym elementem wyprawki są miski na karmę i wodę. Miska na jedzenie powinna być dopasowana wielkością do czworonoga. Może być ceramiczna, szklana, metalowa bądź plastikowa, chociaż ta ostatnia nie jest najlepszym wyborem. Miska na wodę powinna być znacznie szersza i większa od tej na karmę. Jeśli mruczek nie będzie chciał pić wody ze zwykłej miski, to można zachęcić go za pomocą poidełka-fontanny. Jest to opcja, która mruczkom wydaje się być bardziej atrakcyjna.
Zabawki na wolny czas
Burmilla to aktywna rasa, dlatego w jej domu nie może zabraknąć różnego rodzaju zabawek. Powinny one być trwałe i nie posiadać łatwych do odgryzienia przedmiotów, które mogłyby stanowić niebezpieczeństwo dla pupila. Z uwagi na inteligencję tej rasy dobrym wyborem będą wszelkie zabawki edukacyjne.
Zacięcie do wspinaczki sprawia, że dobrym rozwiązaniem będzie zakup stabilnego, wysokiego drapaka. Musi być bezpieczny dla pupila. Drapak zaspokoi naturalną potrzebę ostrzenia pazurków a także zapewni wiele godzin świetnej zabawy i umożliwia kotu wspinaczkę.
Odpoczynek to podstawa
Chociaż koty zazwyczaj same wybierają sobie miejsca do spania to dobrze jest zapewnić mruczkowi jego własne miejsce do odpoczynku. Może to być klasyczne legowisko, kosz wiklinowy bądź hamak. Dobrym rozwiązaniem są zabudowane domki i budki, bo koty dobrze czują się w ciasnych miejscach.
Prędzej czy później trzeba będzie udać się z podopiecznym do weterynarza. Aby podróż przebiegła sprawnie a kot miał zapewnione bezpieczeństwo należy zaopatrzyć się w transporter. Na rynku znajduje się szeroka oferta tych produktów. Można wybierać spośród transporterów plastikowych, wiklinowych czy materiałowych. Ważne, aby były one bezpieczne dla pupila i posiadały odpowiednia wentylację.
Do wykonywania niezbędnych zabiegów pielęgnacyjnych konieczne będą akcesoria groomerskie oraz preparaty higieniczne. Dostaniemy je bez problemu w każdym dobrym sklepie zoologicznym.
O czym należy pamiętać wybierając hodowlę burmilli?
Burmilla to młoda rasa, która powoli zaskarbia sobie coraz więcej miłośników. Ich popularność rośnie co przekłada się na powstawanie kolejnych hodowli. Szukając hodowli należy przede wszystkim kierować się dobrem i zdrowiem przyszłego członka rodziny. Pomimo wciąż ograniczonej liczby hodowli burmilli nie brakuje pseudohodowli oferujących swoje kocięta. Kot rasowy musi posiadać rodowód, czyli dokument potwierdzający przynależność do danej rasy. Jeśli hodowca oferuje swoje kocięta bez rodowodu to należy omijać go szerokim łukiem. Przed wyborem hodowcy dobrze jest upewnić się, że jest on zrzeszony w uznanych międzynarodowych organizacjach felinologicznych. Odpowiedzialny hodowca powinien przedstawić wyniki wykonanych badań genetycznych oraz dokumenty rodziców malucha potwierdzających ich rasowość. Pamiętajmy, aby nie spieszyć się z kupnem swojego wymarzonego kota. Powinna to być decyzja dokładnie przemyślana. Jeśli już znajdziemy hodowlę wzbudzającą nasze zaufanie to najlepszym wyjściem będzie udać się do niej osobiście, co pozwoli sprawdzić warunki w niej panujące. Odpowiedzialny hodowca okaże nam wszelkie wymagane dokumenty i odpowie na wszystkie nurtujące nas pytania.
Jeśli pragniemy posiadać kota rasy burmilla to musimy przygotować się na wydatek rzędu 3500-4500 złotych. Oczywiście ostateczna cena może okazać się wyższa, ponieważ wpływa na nią wiele czynników takich jak wiek, płeć, umaszczenie, osiągnięcia rodziców, renoma hodowli czy starania hodowcy.
Czy będziesz dobrym właścicielem dla burmilli?
Nie tylko wygląd Burmilii sprawia, że są to wyjątkowe koty. To bardzo towarzyskie mruczki, nastawione na kontakt z człowiekiem, którego obdarzają silnym uczuciem. Z tego powodu burmilla nie jest dobrym wyborem dla osób chcących po prostu posiadać kota. Wierna, oddana burmilla będzie towarzyszyć opiekunowi we wszystkich jego czynnościach, pragnąc bliskości człowieka. To aktywne mruczki, które potrzebują dużo aktywności w ciągu dnia, najchętniej ze swoim ukochanym opiekunem. Właściciel mający kłopotliwych sąsiadów powinni pamiętać również o głośnej naturze swojego kociego towarzysza. Jeśli zrozumiesz wybuchową mieszankę kota burmskiego i persa, jak i zaakceptujesz różne charaktery burmilli to z pewnością odwdzięczy Ci się ogromną miłością przez kilkanaście lat.