Jak zakładać kołnierz ochronny psu, a jak kotu?
Spis treści
Jak zakładać kołnierz ochronny psu, a jak kotu?
Każdy z nas chociaż raz w życiu widział psa, który wokół głowy założoną miał charakterystyczną osłonkę. Osłonka ta, to kołnierz ochronny, który zakłada się w określonych przypadkach. Nie jest to akcesorium, którego używa się na co dzień. Kołnierz ochronny to pewnego rodzaju zabezpieczenie i forma opatrunku. Kołnierz ma ściśle określone zadanie jak chronić bolące miejsca oraz rany przed wylizywaniem lub rozdrapaniem w zależności od miejsca rany czy blizn. Wbrew wielu opiniom ślina zwierząt nie posiada antybiotyków, które przyśpieszają gojenie. Posiada za to dużą ilość różnych bakterii przez co łatwo dochodzi do zakażenia rany poprzez lizanie.
Kiedy potrzebny jest kołnierz ochronny?
Jednym z najczęściej powtarzających się zaleceń lekarza weterynarii jest “proszę dopilnować, aby zwierzak nie wylizywał rany”. W takich sytuacjach przychodzi kołnierz ochronny. Nasi czworonożni przyjaciele nie wiedzą i nie zdają sobie sprawy, że ran, miejsc zapalnych, blizn pooperacyjnych nie można lizać czy drapać. Uporczywe swędzenie gojących się blizn czy ból spowodowany raną sprawia, że zwierzęta próbują sobie ulżyć. Jednak znacznie pogarszają sprawę, przyczyniając się do rozdrapania, pogorszenia gojenia czy stanów zapalnych. Kołnierz ma za zadanie chronić ran, uniemożliwić ich rozdrapanie. Co więcej kołnierz ochronny ogranicza możliwość intensywnych zabaw i ruchu, które nie są wskazane po operacjach i stanach chorobowych.
Noszenie kołnierza najczęściej trwa 8-10 dni, z czego 2 dni to proces przyzwyczajania.
Kto powinien decydować o założeniu kołnierza ochronnego?
Kołnierz jest konieczny dla wszystkich zwierząt po operacji czy zabiegu w celu ochrony ran i blizn przed wylizywaniem i drapaniem. Dzięki kołnierzowy pupil nie ma dostępu do rany, przez co nie może jej wylizywać. Dzięki temu rany goją się znacznie szybciej i ryzyko zakażenia i infekcji znacznie spada. Kołnierz musi być noszony czas zalecany przez lekarza weterynarii. Nie należy go ściągać na noc.
O konieczności noszenia kołnierza ochronnego decyduje lekarz weterynarii. Warto mieć jednak schowany w szafce jeden kołnierz na wypadek sytuacji awaryjnych, aby bezpiecznie przetransportować czworonoga do weterynarza. W takiej sytuacji sprawdzi się także zrobiony domowymi sposobami kołnierz tymczasowy.
Czy kołnierz ochronny musi być założony całą dobę?
Kołnierz powinien być noszony cały czas według zaleceń lekarza weterynarii. Wystarczy chwila nieuwagi, aby pupil sięgnął do rany. Ewentualnie można ściągnąć go na czas spaceru o ile będziemy mieć psa cały czas pod kontrolą, na smyczy i zabronimy mu szaleństw i zabaw z innymi psami. Kołnierz nie może być ściągany w nocy.
Jaki kołnierz ochronny wybrać?
Na rynku dostępne są różne modele kołnierzy ochronnych. Do najpopularniejszych zalicza się te plastikowe. Można spotkać jednak materiałowe czy piankowe. Materiał, jak i rodzaj powinien być dobrany do upodobań czworonoga. Kołnierze ochronne dostępne są w kilku różnych rozmiarach, dzięki czemu bez problemu można dopasować je do wielkości psa lub kota. Najważniejszym wymiarem jest obwód szyi. Zbyt ciasny będzie uwierał, co wprawi zwierzaka z poddenerwowanie i dyskomfort. Zbyt luźny natomiast może sprawić, że pies się z niego z łatwością wysunie.
Twardy kołnierz ochronny – to najpopularniejszy i najczęściej stosowany rodzaj kołnierza. Wykonany jest z przezroczystego lub mlecznego plastiku. Po założeniu ma kształt ściętego stożka lub abażur lampy. Występuje w kilku różnych rozmiarach, dzięki czemu bez problemu można go dobrać do wielkości psa czy kota. Dobrze dobrany kołnierz po założeniu powinien wystawać nieco poza koniuszek nosa. Kołnierz powinien po założeniu przylegać do szyi czworonoga.
Ten model zajmuje mało miejsca i jest łatwy w przechowywaniu. Po rozłożeniu jest całkowicie płaski. Samo złożenie kołnierza jest proste. Należy przełożyć przez odpowiednie kawałki plastiku obrożę lub bandaż i umieścić na szyi pupila. Kołnierz ten może być stosowany we wszystkich sytuacjach wymagających zabezpieczenia. Jest łatwy w utrzymaniu czystości. Wystarczy zwilżona ścierka lub chusteczki higieniczne. W przypadku mocnych zabrudzeń warto użyć także środka dezynfekującego. Modele plastikowe lub mleczne nie zaburzają aż tak pola widzenia.
Zakładając twardy kołnierz należy zwrócić uwagę na determinację psa. Jeśli rana znajduje się w okolicy dolnej części brzucha, niektóre psy będą próbować ją wylizywać dodatkowo obijając ranę i kalecząc ją brzegiem kołnierza. Jeśli Twój psiak zalicza się właśnie do tej grupy kołnierz twardy nie sprawdzi się, ponieważ może doprowadzić do większych ran.
Miękki kołnierz – podobnie jak i kołnierz twardy, przypomina kształtem stożek lub abażur lampy. Jednak wykonany jest z miękkiego materiału, tkaniny ustawionej na specjalnym stelażu zachowującym kształt.
Materiał z jakiego jest wykonany sprawia, że nieco trudniej zadbać o jego czystość w porównaniu do kołnierza twardego, zwłaszcza w przypadku psów mocno śliniących się. Sam kołnierz jest elastyczny i łatwo go złożyć, dzięki czemu dość łatwo się go przechowuje. Zakłada się do bezpośrednio na szyję czworonoga. Nie zaleca się używania kołnierza miękkiego w przypadku zwierząt, które mają tendencję do zdejmowania obroży, ponieważ kołnierz może się luzować. Systematycznie należy sprawdzać czy kołnierz się nie poluzował, co ułatwi jego ściągnięcie.
Kołnierz okulistyczny – wyglądem i samą budową przypomina kołnierz miękki. Wykonany jest z materiału. Różni się natomiast dodatkowymi pasami, przechodzącymi przez kołnierz. Ma chronić oczy przed pocieraniem. Powinny być stosowane tylko w określonych przypadkach, ponieważ dodatkowy stelaż utrudnia funkcjonowanie.
Kołnierz oponka – ten kołnierz przypomina nieco obrożę, jednak znacznie grubszą, otaczającą głowę psa. Kołnierz ten wykorzystywany jest w sytuacjach, gdzie pies nie powinien dotykać i lizać się w przednich partiach głowy i po łapach. Występuje też wersja dmuchana, która jest znacznie lżejsza i bardziej komfortowa. Pole widzenia czworonoga w takich kołnierzach nie jest ograniczone, przez co uważany jest za jeden z lepszych. Jest to jednak także jeden z najdroższych modeli. Kołnierz można wykonać także samodzielnie, jednak jest to rozwiązanie tymczasowe aż do momentu założenia normalnego kołnierza.
Do wykonania kołnierza potrzebny będą:
- karton
- taśma
- gruba igła
- nożyczki
- sznurek
Z kartonu należy wyciąć odpowiednio duży do naszego zwierzaka stożkowy kształt. Wykonaj za pomocą igły bądź nożyczek cztery otwory na brzegach a następnie przewlecz przez nie sznurek. Tymczasowy kołnierz umieść na głowie psiaka i zasznuruj końce. Tymczasowy kołnierz jest bezpieczny pod warunkiem, że wykonanie jest staranne a do użycia użyliśmy dobrej jakości materiałów.
Jak założyć kołnierz ochronny psu
Bez względu na rodzaj kołnierza ochronnego stosowanie jest podobne. Zakłada się do na szyję czworonoga i zapina z tyłu. Samo zakładanie nie jest skomplikowane. Po zapięciu przewlecz obroże przez specjalne dziurki. Jeśli obroża jest zbyt szeroka konieczne będzie zastosowanie dodatkowego bandaża. Bandaż należy przewlec przez dziurki i zawiązać na obroży. Podobnie jak obroża kołnierz powinien przylegać do szyi psa ale tak, aby dało się wsunąć dwa palce między kołnierz a szyję.
Jak przyzwyczaić psa do kołnierza ochronnego
Noszenie kołnierza ochronnego nie jest dla psa czymś zupełnie normalnym, przez co okres przyzwyczajania zazwyczaj trwa kilka dni. Warto usunąć wszystkie cenne przedmioty, które mogą zostać zrzuconego lub potrącone. Pole widzenia zostało nieco zawężone, przez co mogą zdarzać się sytuacje zaczepiania o meble lub przypadkowe przedmioty. Samo noszenie kołnierza nie jest zbyt komfortowe i wygodne. Kołnierz zakładany jest także w sytuacjach trudnych, przez co zwierzę może być bardziej poddenerwowane czy rozdrażnione ze względu na ból i dyskomfort, który mu towarzyszy.
Podczas noszenia kołnierza nie daj się ugiąć błagalnym oczom psa, aby kołnierz zdjąć, ponieważ wystarczy krótki moment, aby dobrał się do rany. Każdy taki moment to ryzyko wdania się infekcji, zniszczenia szwów i przedłużenia czasu gojenia się rany. Szybsza rekonwalescencja to krótszy czas noszenia niewygodnego kołnierza. Nie zapomnij o nagradzaniu psa w ciągu dnia, kiedy ma założony kołnierz. Zapewnij także dodatkowe zajęcia w postaci wylizywania zabawki wypełnionej pysznymi przysmakami. Jeśli zauważysz, że psiak ma problem z jedzeniem i piciem ułatw mu to, podnosząc miski lub stawiając je na podwyższeniu. Psy z reguły szybciej akceptują noszenie kołnierza niż koty.
Jeśli operacja jest wcześniej zaplanowana i wiesz, że potrzebny będzie kołnierz, warto zacząć oswajanie z kołnierzem znacznie wcześniej. Zakup dobrany do wielkości psa kołnierz i pozwól mu swobodnie się z nim obwąchać i zapoznać, nagradzając za spokojnie zachowaniu. Załóż kołnierz na krótki moment i nagradzaj na grzeczna zachowanie. Trzeba szybko wyłapywać momenty, ponieważ na początku może usilnie próbować zdjąć kołnierz. Takie wcześniejsze przyzwyczajenie zmniejszy stres po operacji.
Jak wyprowadzać psa na spacer z kołnierzem ochronnym
Psy nie czują się w kołnierzu komfortowo, jednak po jakimś czasie przyzwyczają się do jego obecności. Sam kołnierz może być uciążliwy podczas spaceru, kiedy to psiak nie będzie miał okazji nic powąchać a podczas prób kołnierz będzie się bardzo brudzić. Czasem weterynarz zezwala na zdjęcie kołnierza na czas spaceru pod warunkiem, że cały czas będziemy mieć psa na oku, nie będziemy spuszczać ze smyczy i dopilnujemy, aby nie dobierał się do ran i blizn. W czasie rekonwalescencji opadają także wymagające gonitwy, szaleństwa i zabawy z innymi psami.
Jak założyć kołnierz ochronny kotu?
Koty to zwierzęta, które cenią sobie niezależność i swobodę. Nie są zadowolone, kiedy ktoś lub coś ogranicza ich ruchy wbrew woli. Niestety są sytuację, kiedy kołnierz czy ubranie pooperacyjne są konieczne.
W przypadku kotów niemal zawsze trzeba liczyć się z jasną odmową noszenia kołnierza. Zwierzak może usilnie próbować zdjąć kołnierz, rzucać się nim i drapać go. Należy zwrócić więc uwagę, czy kołnierz dobrze dolega do szyi, ponieważ zbyt luźno założony może spowodować zaklinowanie się także łapy kota pomiędzy szyją a kołnierzem. Samo zakładanie kołnierza jest dość proste – należy włożyć go na szyję, zapiąć. W przypadku kotów należy jednak dorzucić jeszcze szarpanie się i wyrywanie co znacznie utrudnia całe zadanie.
Podczas zakładania najlepiej poprosić kogoś o pomoc podczas zakładania. Niech pomocnik odwróci uwagę kota za pomocą zabawki czy smakołyków. W tym czasie załóż kołnierz tak, aby dolegał do szyi. Cały proces zakładania musi przejść sprawnie i stanowczo – im szybciej, tym lepiej. Nie złość się przy tym, nie okazuj negatywnych emocji, ponieważ to z pewnością nie pomoże.
Jak przyzwyczaić kota do kołnierza ochronnego?
Przyzwyczajenie kota do noszenia kołnierza nie jest zadaniem prostym, ponieważ ich determinacja do ściągnięcia go bywa naprawdę spora. W momencie, kiedy pupil usilnie próbuje zdjąć kołnierz spróbuj odwrócić jego uwagę przy pomocy pieszczot, zabawki czy smakołyków. Nagradzaj także spokojne i grzeczne zachowanie. Z czasem zacznie tolerować obecność kołnierza, jednak przy pierwszej lepszej okazji z pewnością będzie próbował go ściągnąć.
Jedzenie i wodę podawaj w szerokiej misce, która ułatwi spożywanie. Na czas noszenia kołnierza najlepiej zdjąć górną część kuwety tak, aby mruczek się o nią nie obijał. Przygotuj także mieszkanie usuwając z pola widzenia wszystkie przedmioty o które kot może zahaczyć kołnierzem lub je zrzucić. Podczas noszenia kołnierza pole widzenia jest dość zawężone a sam kołnierz nie jest komfortowy w użytku.
Przed ostatecznym zdjęciem kołnierza należy wyczesać sierść kota o ile to możliwe ze względu na rany. Parę dni przerwy w pielęgnacji sprawi, że pupil będzie musiał je nadrobić. Taka ilość wylizanego futra na raz może doprowadzić do zakłaczenia.
Jeśli operacja czy zabieg zaplanowane są z wyprzedzeniem postaraj się przyzwyczajać do stopniowo do obecności kołnierza nagradzając na ignorowanie go i spokojne zachowanie. Na samym początku niech kołnierz leży w otoczeniu kota tak, aby miał okazję się z nim zapoznać. Spróbuj założyć kołnierz na krótką chwilę, a następnie do zdjąć, kiedy pupil będzie zachowywał się spokojnie.
Obroża czy szelki, kołnierz ochronny – podsumowanie
Na co dzień każdy opiekun cieszy się ze wspólnie spędzonego czasu ze swoim czworonogiem. Uśmiechamy się na ich widok, spędzamy wspólnie czas w domu i na świeżym powietrzu. Uczymy się od nich, a one od nas. Jako opiekunowie powinniśmy zapewnić swoim czworonożnym przyjaciołom akcesoria dopasowane do ich potrzeb, a także indywidualnych cech. Decydując się na obroże czy szelki określ cechy swojego psa oraz zastosowanie jakie mają spełniać te akcesoria spacerowe. Dobierz je indywidualnie, dbając o komfort i bezpieczeństwo.
Pomimo wspólnego beztroskiego życia zdarzają się sytuację, w których nasz psiak potrzebuje naszego wsparcia i zabezpieczenia ran w postaci kołnierza ochronnego. kołnierz ochronny nie jest wygodny ani komfortowy, ale chroni rany i blizny przez lizaniem i drapaniem.