Komondor (owczarek węgierski) – czy jego pielęgnacja jest bardzo wymagająca?
Spis treści
Historia i pochodzenie komondora – z kim przybył na teren Węgier?
Nie do końca wiadomo skąd pochodzi ta niezwykła rasa. Do dzisiaj toczą się liczne spory na ten temat. Na terenie Węgier mówi się, że psy te znane były tam od zawsze i służyły do pilnowania bydła. Niektórzy kynolodzy uważają, że bezpośrednimi przodkami tej rasy – podobnie jak wielu innych długowłosych ras pasterskich – był pochodzący z Azji Terier tybetański, który dotarł na tereny dzisiejszych Węgier wraz z koczowniczym ludem Madziarów około 1000 roku. Lud ten zajmował się hodowaniem bydła i owiec, które potrzebowały obrony psów pasterskich. Nazwa Komondor po raz pierwszy została użyta w 1644 roku właśnie w stosunku do psów strzegących stad bydła. Najbardziej prawdopodobną dzisiaj wersją, za którą opowiada się wielu kynologów jest to, że rasa ta towarzyszyła tureckiemu ludowi Kumanów, który wiódł koczowniczy tryb życia a nazwa Komondor pochodzi właśnie od tego plemienia – “quman-dur” oznacza psa należącego do Kumanów lub psa Kumanów. Ich niecodzienny wygląd został ukształtowany przez warunki środowiskowe i przez funkcję jakie pełniły. Charakterystyczne dredy Komondora chroniły go przed ugryzieniami napastników, a gruba szata zabezpieczała przed zmiennymi i niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Z kolei jasna sierść doskonale pełniła funkcję kamuflażową. Co istotne psy te nie wydzielały również charakterystycznego psiego zapachu, który wyczuwalny jest przez potencjalnych drapieżników. Gruba szata Komondora chłonęła zapach owiec, co powodowało sam pies pachniał jak owca, przez co nie ostrzegał drapieżników. Co ciekawe, rasa ta praktycznie nie została zmieniona na przestrzeni lat. Dzisiejsze komondory są niemal identyczne jak ich przodkowie żyjący setki lat temu. Za ojca rasy uważa się dr Andee Raitsitsa – węgierskiego kynologa, który opracował pierwszy wzorzec tych psów. To dzięki jego pracy oraz zgromadzonym na przestrzeni lat dokumentom udało się prześledzić dokładną historię rasy. Między innymi dzięki niemu dziś funkcjonuje zamienna nazwa rasy Komondor – Owczarek węgierski. W 1924 roku powstał Węgierski Klub Komondora a w 1925 roku Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) uznała Komondora za oddzielną rasę. II Wojna Światowa była trudnym czasem w historii tej rasy. Działania wojenne oraz powszechne wykorzystywanie Komondorów do pilnowania obiektów wojskowych mocno niekorzystnie odbiły się na populacji osobników. Po wojnie Węgierski Związek Kynologiczny dołożył wszelkich starań, aby nie doprowadzić do wyginięcia ani zaniedbania rasy. Działania te przyniosły efekt i udało się uratować populację tych psów. Obecnie Komondory poza swoją ojczyzną, gdzie cieszą się dużym uznaniem nie są zbytnio popularne. Wyjątkiem są Stany Zjednoczone, gdzie rasa podbiła serca tamtejszej ludności i do dzisiaj pozostaje tam psami pracującymi przy pastwiskach. W Polsce rasa ta pojawiła się pod koniec lat 80. XX wieku, jednak ich populacja nie jest duża, wynosi raptem kilkanaście sztuk. Według podziału psów ze względu na rasy i ich użytkowość przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) Komondor został przypisany do grupy I – psy pasterskie i zaganiające, sekcji 1 – psy pasterskie.
Wygląd komondora (owczarka węgierskiego) – pies z dredami
Najbardziej charakterystyczną cechą Komondora jest jego nadzwyczajny wygląd. Jest to największy węgierski pies pasterski i często tylko ze względu na swoją wielkość budzi respekt. Według wzorca samiec w kłębie osiąga co najmniej 70 cm, a suki co najmniej 65 centymetrów. Masa ciała psa waha się przeważnie między 50 a 60 kilogramami, a suki są nieco lżejsze i ich waga osiąga od 40 do 50 kilogramów. Komondor jest psem dobrze zbudowanym, o potężnej budowie ciała. Sylwetka lekko prostokątna, a długość tułowia jest nieznacznie większa od wysokości. Kończyny są masywne i dobrze umięśnione. Łapy duże ale proporcjonalne. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka. Ogon nisko osadzony i zwisający – w momencie podekscytowania pies unosi go do linii grzbietu. Głowa Komondora jest proporcjonalna do wielkości psa i równo pokryta włosem, podobnie jak reszta ciała. Ciemnobrązowe oczy są poziomo osadzone, praktycznie niewidoczne pod bujnym owłosieniem czworonoga. Trufla nosowa jest czarna. Uszy średniej wielkości są w kształcie litery U. Są wysoko osadzone lecz bezwładnie zwisają wzdłuż pyska. Szata komondora jest cechą, która odróżnia go od wszystkich pozostałych ras. Obfita sierść, a także jej ilość sprawiają, że pies wydaje się jeszcze większy niż jest w rzeczywistości. Szczenięta Komondora znacznie różnią się wyglądem od dorosłych psów. Dopiero kiedy szczeniak osiągnie wiek około 8-9 miesiąca jego sierść zaczyna skręcać się w charakterystyczne dredy. Do tego czasu Komondor wyglądają jak puchata kulka. Cały tułów jest pokryty długim i szorstkim wełnistym włosem, który jest podszyty dodatkowo podszerstkiem. Według wzorca sierść powinna być skudłacona, dzięki czemu w naturalny sposób będą tworzyć się charakterystyczne sznurki. Włos komondora jest różnej długości. Najdłuższy jest na zadzie, lędźwiach i udach gdzie jego długość wynosi od 20 do 27 cm. Na grzbiecie, bokach, klatce piersiowej i łopatkach jest średniej długości i osiąga od 15 do 22 cm. Na głowie, policzkach, uszach, szyi i kończynach jest nieco krótszy i wynosi od 10 do 18 cm, zaś najkrótszy jest na pysku i łapach gdzie długość włosa wynosi od 9 do 11 cm. Komondor występuje wyłącznie w maści białej, ale złamanej, tak zwanej kości słoniowej. Pomimo tak dużych gabarytów psy tej rasy poruszają się w sposób lekki i swobodny. Nie da się jednak ukryć że rasa ta wzbudza wiele kontrowersji. Do dzisiaj u jednych wzbudza zachwyt, a inni wręcz przeciwnie – uważają ją za psy-mopy.
Charakter owczarka węgierskiego – niezależny i samodzielny pies pasterski
Komondor jest odważnym psem i nieustępliwym. Posiada silny i niezależny charakter, co ukształtowała w nim jego przeszłość, kiedy pełnił rolę psa pasterskiego, obronnego i stróżującego. Pies sam musiał decydować i podejmować decyzje, przez co do dzisiaj jest dosyć niezależny i samodzielny. Mocno przywiązuje się do swoich opiekunów, jednak nie jest to pies, który będzie szukał bliskiego i bezpośredniego kontaktu z właścicielem. Raczej nie domaga się pieszczot i niezbyt wylewnie okazuje swoje oddanie. Pomimo tego dosyć mocno przywiązuje się do właściciela i lubi przebywać w jego otoczeniu. Za swoje stado był niegdyś w stanie oddać życie i tak pozostało do dzisiaj, choć aktualnie rolę stada pełnią jego najbliżsi za których będzie walczył na śmierć i życie. Owczarek węgierski nie nadaje się do wielogodzinnego przebywania w odosobnieniu. Nie wolno go izolować, ani trzymać w kojcu, ponieważ może to odbić się niekorzystnie na jego psychice. Komondor jest psem zrównoważonym, czasem bywa nawet posądzony o bycie nieco leniwym. Podobnie jak większość ras pasterskich nie jest też szczekliwy i hałaśliwy. Nie są dobrymi łowcami i praktycznie są pozbawione instynktu łowieckiego.
Komondor jest nieufny wobec obcych, ponieważ każdego traktuje jako potencjalne zagrożenie. Ważne, aby nowo poznane osoby nie były natarczywe w stosunku do psa. To pies powinien decydować kiedy zaakceptuje daną osobę. Przyjaciół rodziny zaakceptuje, jednak cały czas bacznie będzie ich obserwować, gotowy by ewentualnie stanąć w obronie najbliższych. Rasa ta nie atakuje bez powodu, jednak gdy wyczuje realne zagrożenie potrafi błyskawicznie uderzyć, wykazując się przy tym niezwykłą zwinnością i szybkością. Skuteczność działania zwiększa też fakt, że psy te atakują w ciszy. Komondory są bardzo aktywne w nocy, patrolując całe swoje terytorium – są doskonałym systemem alarmowym. Każdy niepokojące odgłos zostanie wyłapany a pies ostrzeże domowników. W kontaktach z dziećmi ten kudłaty, wielki gigant zamienia się w czułego i delikatnego czworonoga. Uwielbia dzieci i jest w stosunku do nich bardzo opiekuńczy. Pozwala na wszystkie zabawy, ale dzieci bezwzględnie należy nauczyć odpowiedniego obchodzenia się z psem. Trzeba im wpoić, że pies to nie zabawka, dlatego zwłaszcza w stosunku do tak dużego czworonoga należy podchodzić ostrożnie i traktować go delikatnie. Zabawy z pociechami powinny odbywać się pod stałą kontrolą dorosłych, ponieważ pomimo wielkiej delikatności jaką Komondor wykazuje się w stosunku do najmłodszych, jego wielkość może wyrządzić niezamierzoną krzywdę. W relacji z innymi zwierzętami Komondor zachowuje się różnie. Dogada się ze wszystkimi zwłaszcza, jeśli wychowywali się razem i inne czworonogi mu się podporządkowują. Rasa ta ma zapędy dominacyjne, dlatego jego relacje z napotkanymi psami na spacerze mogą być trudne, a nawet może wykazać się agresją. Dlatego bardzo ważne jest aby właściciel zachował czujność.
Wychowanie i szkolenie komondora – niełatwe zadanie
Komondor jest psem bardzo inteligentnym, który chętnie się uczy jednak pod warunkiem, że widzi w tym sens. Rasa ta posiada silny i niezależny charakter, a jego szkolenie wcale nie jest łatwe. Właściciel powinien zdawać sobie sprawę z tego, że bezwzględne posłuszeństwo nigdy nie będzie mocną stroną Komandora. Czworonóg zawsze będzie podchodził do wykonywania poleceń jako do propozycji, a nie przymusu, dlatego opiekun podczas szkolenia musi wykazać się dużymi pokładami cierpliwości. Właściciel powinien być przede wszystkim osobą stanowczą, znającą poczucie własnej wartości, a przy tym spokojną i opanowaną. Jedyną słuszną metodą szkolenia jest tak zwane szkolenie oparte na pozytywnych metodach. Nie wolno używać w stosunku czworonoga przemocy zarówno fizycznej, jak i psychicznej, krzyków ani kar. Takie zachowanie może powodować u psa jedynie opór, a także odmówienie dalszej współpracy, a nawet nadszarpnięcie zaufania i zamknięcie się w sobie pupila. A późniejsze odbudowanie zniszczonej relacji może okazać się niemożliwe. Szkolenie powinno odbywać się w przyjaznej atmosferze zarówno dla psa, jak i jego opiekuna. Osiągnąć zamierzony cel wychowawczy pomoże metoda pochwał i nagród (smaczki, ulubiona zabawka czy kontakt z człowiekiem). Każdy właściciel musi dowiedzieć co najbardziej motywuje jego czworonoga i za co najchętniej będzie chciał pracować. Nie należy pomimo odmowy ze strony Komondora odpuszczać aspektu treningu i wychowania. Pies ten pozostawiony sam sobie wejdzie na głowę właścicielowi, przez co zdominuje hierarchię domową. Od pierwszych dni psa w domu trzeba mu jasno pokazać panujące w nim zasady i hierarchię stada. Jeśli zostanie to zaniedbane to nasz czworonożny przyjaciel będzie je wyznaczał sam, według swojego uznania. Dobrym rozwiązaniem jest udanie się ze szczeniakiem do psiego przedszkola, gdzie nie tylko będzie miał kontakt z innymi psami, co może okazać się kluczowe dla jego późniejszych relacji z innymi czworonogami, ale dzięki pomocy profesjonalnego szkoleniowca będziemy próbować okiełznać dominacyjny charakter komondora.
Rasa ta bardzo ceni sobie swoją rodzinę i czuje się za nią odpowiedzialna, dlatego ogrodzenie wokół domu powinno być solidne, aby przypadkowo nie znalazły się tam inne czworonogi lub postronne osoby, które zostaną potraktowane jako intruzi. Owczarek węgierski potrzebuje codziennej dawki ruchu, która zaspokoi jego potrzeby, dlatego dobrze jest poza spacerami zagwarantować czworonogowi umysłową stymulację, która będzie ćwiczyć jego pasterskie zmysły. Do dzisiaj w swojej ojczyźnie rasa ta wykorzystywana jest jako stróże do pilnowania bydła czy owiec. Podobnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie strzegące stad przed kojotami. Komondory są też często wykorzystywane są w pracy w różnych służbach, na przykład w policji. Zaciętość rasy cieszy się dużym uznaniem.
Zdrowie – ile może żyć pies rasy owczarek węgierski?
Komondor ze względu na swoje genetyczne przystosowanie i fakt, że jest psem pasterskim jest psem bardzo odpornym na niekorzystne i zmienne warunki atmosferyczne. Zawdzięcza to swojej grubej sierści, która chroni go zarówno przed zimnem, jak i upałem. Nie przeszkadza im również deszcz, ponieważ woda nie jest w stanie przedostać się przez gruba wartwę ochronną i jedynie spływa po ich sierści. Jeśli jednak dojdzie już do zamoczenia szaty Komondora trzeba ją dobrze wysuszyć – źle wysuszona może zapleśnieć. Co ciekawe, rasa ta instynktownie unika wody – rzek, czy jezior. Pomimo dobrej odporności na upały nasz czworonożny przyjaciel nie powinien być zbytnio narażony na długie aktywności podczas upałów. Pies powinien mieć zapewniony stały dostęp do świeżej wody pitnej, jak i zacienionego miejsca, gdzie będzie mógł odpocząć. Komondor jest psem dużym, dlatego mogą się zdarzyć przypadki dysplazji stawów biodrowych (rzadziej łokciowych), dlatego bardzo ważną rolę odgrywa tu odpowiednio zbilansowane pożywienie, a także ilość ruchu dobrana pod rozwijającego się szczeniaka. Nie wolno zbytnio forsować psa, co mogłoby skutkować uszkodzeniem układu kostnego i doprowadzić do wielu kontuzji, a nawet zmiany prawidłowego rozwoju. Komondor może cierpieć również na choroby oczu jak entropium, czyli wywinięcie się powieki, czy zaćmę. Ze względu na jego specyficzną budowę mogą zdarzyć się różnego typu infekcje skórne, ponieważ nawet w przypadku zadrapania ciężko pod taką warstwą sierści je zauważyć.Wielu z tych chorób da się uniknąć przy prawidłowym dbaniu o psa, a także systematycznej profilaktyce, która jest bardzo ważna. Odpowiednio zadbany Komondor średnio dożywa około 11 lat, co na tak dużego psa jest bardzo dobrym wynikiem.
Żywienie komondora – co powinien jeść ten wyjątkowy pies?
Komondor nie jest psem wybrednym, dlatego jego pożywienie nie należy do skomplikowanych. Oczywiście niezbędne jest indywidualne dobranie zarówno rodzaju diety jak i ilości strawy pod konkretnego osobnika. Trzeba przy tym wziąć pod uwagę wiek psa, jego wagę, aktywność fizyczną i ewentualne trapiące go schorzenia. Najłatwiejszym i najwygodniejszym sposobem będzie podawanie gotowych karm zarówno suchych, jak i mokrych. Można też samodzielnie przygotowywać psu posiłki w domu. W obu wypadkach dieta powinna być jak jak najlepszej jakości. Karma musi być bogata w dobrej jakości mięso, które stanowi najlepsze źródło białka dla czworonoga. Koniecznie trzeba sprawdzić skład gotowych karm (znajduje się on najczęściej z tyłu lub z boku opakowania karmy). Pokarm nie powinien zawierać w sobie dodatkowych i zbędnych sztucznych konserwantów, a także barwników czy aromatów. Stanowią one tylko zbędne dodatki. Warto także unikać karm zawierających zboża. Samodzielne przygotowywanie posiłków w domu jest metodą bardziej czasochłonną, która wymaga od właściciela odpowiedniej wiedzy, aby posiłki które dostaje pies były bogate we wszystkie niezbędne dla niego składniki. Zawsze dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z pomocy psiego dietetyka lub weterynarza, którzy z chęcią pomogą ułożyć jadłospis dostosowany do indywidualnych potrzeb naszego psa. Dzięki temu pożywienie będzie odpowiednio zbilansowane i nie będzie zawierać żadnych niebezpiecznych dla czworonoga składników. Dzienne porcje żywieniowe najlepiej podzielić na dwie mniejsze i dawać psu rano i wieczorem. Szczeniaki powinny dostawać mniejsze porcje, a częściej. Psy ras dużych i olbrzymich narażone są na niebezpieczny dla nich skręt żołądka, dlatego po jedzeniu pies bezwzględnie musi mieć zapewnioną minimum godzinę odpoczynku. Obok miski z jedzeniem zawsze powinna stać miska z dostępem do świeżej wody pitnej, wymienionej minimum raz dziennie.
Pielęgnacja komondora
Sierść Komondora jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych rzeczy, która cechuje tę rasę. Wbrew pozorom pielęgnacja tej rasy wcale nie jest taka skomplikowana jak mogłoby wydać. Pierwszą bardzo istotną informacją jest to, że komondora się nie czesze. Co prawda w Stanach Zjednoczonych wielu hodowców próbowało praktykować ten zabieg, jednak skutkowało to jedynie zniszczeniem charakterystycznej struktury szaty. Nie szczotkuje się również szczeniąt, ponieważ mogłoby to zaburzyć naturalny i poprawny proces kształtowania się włosa. Rola właściciela zaczyna się na etapie, kiedy sierść szczeniaka zaczyna się filcować w mniejsze lub większe płachty. Filce pojawiają się stopniowo. Pierwsze pojawiają się na końcu tułowia i stopniowo przechodzą na głowę. Dzieje się tak w zazwyczaj wieku około 8-9 miesięcy i wówczas trzeba te płachty rozdzielić na poszczególne sznurki. Jest to pracowity i żmudny proces, jednak wart swojego czasu. Włos komondora rośnie całe życie – w wieku 3 lat sierść psa jest całkowicie uformowana, ale dopiero w wieku 7-8 lat dotyka ziemi. Szata komondora ma właściwości samoczyszczące się, co oznacza, że brud słabo do niej przylega. Wystarczy, że pies otrzepie się z błota i brudu po spacerze i praktycznie jest czysty. Ważne jednak, aby właściciel po każdym spacerze dokładnie obejrzał psa i usunął przyczepione do sierści czworonoga zanieczyszczenia stałe jak liście czy gałęzie Komondora się nie kąpie, jednak zdarza się i tak, że zapach psa będzie trudny do zniesienia. W takim wypadku należy psiaka wykąpać, ale bardzo dokładnie wysuszyć suszarką, ponieważ w innym wypadku jego naturalne suszenie mogłoby trwać nawet kilka dni, a do tego czasu sierść mogłaby zapleśnieć. Regularnie natomiast należy myć miejsca narażone na zabrudzenia – kufę, okolice odbytu czy miejsc intymnych. Bardzo dużą uwagę należy zwrócić na oczy, które na co dzień są niewidoczne, przez co łatwo nie zauważyć, że doszło do jakiejś infekcji. Kolejnym czułym punktem Komondora są uszy, które przykryte dużą ilością grubej sierści są słabo wentylowane. Należy regularnie je sprawdzać, a w razie konieczności przemywać specjalnymi preparatami do uszu. Komondor nie linieje, jedynie czasem odrywają się im pojedyncze dredy. Systematycznie należy sprawdzać również stan pazurów i w razie konieczności przycinać. Wokół łap ze względu na dużą ilość futra lubią zbierać się różne zanieczyszczenia, a to może doprowadzić do powstania wielkiego kołtuna, dlatego należy te okolice również systematycznie sprawdzać.
Akcesoria dla owczarka węgierskiego – pierwsza wyprawka komondora
Podobnie jak właściciele innych psów, tak i właściciele Komondora muszą zaopatrzyć się w niezbędne akcesoria, które ułatwią codzienne funkcjonowanie. Jednymi z głównych elementów pierwszej wyprawki są akcesoria spacerowe. Owczarka węgierskiego wyprowadzamy w obroży lub dopasowanych szelkach. Możemy stosować wytrzymałą smycz automatyczną lub zwykłą. Ważne, aby akcesoria spacerowe były trwałe, mocne i dobrej jakości. Kolejnym ważnym punktem na liście są miski na jedzenie i picie. Ze względu na duże rozmiary czworonoga najlepiej sprawdzą się miski na specjalnym regulowanym stojaku, który dopasowywuje się do wysokości psa, dzięki czemu nie musi on się niepotrzebnie schylać i trudzić podczas jedzenia czy picia. Można również sięgnąć po miski zrobione z lepszych materiałów, na przykład ceramicznych, dzięki czemu uniknie się wszelkich alergii kontaktowych. Istotnym elementem w każdej psiej wyprawce jest wygodne i odpowiednie dobrane wielkościowo do psa miejsce do odpoczynku i spania. Legowisko powinno być przede wszystkim wygodne i dopasowane do rozmiarów czworonoga, aby podczas odpoczywania czuł się komfortowo. Ważne jest, aby posłanie znajdowało się w sercu domu, dzięki czemu nawet podczas odpoczynku nasz podopieczny może czuwać nad swoimi najbliższymi. Rasa ta nie jest łatwa w przewożeniu ze względu na swoje duże rozmiary. Najbezpieczniej korzystać podczas podróży z transporterów samochodowych lub klatek kennelowych. Istotne jest aby szczeniaka od małego przyzwyczajać do podróżowania, dzięki czemu nie będzie stwarzał później żadnych problemów. Do umilenia czasu sprawdzą się wszystkie zabawki dopasowane do wielkości psa. Istotne jest, aby zabawki nie posiadały małych, łatwych do odgryzienia elementów, które mogłyby stanowić niebezpieczeństwo dla psiaka. Sprawdzą się wszelkiego typu piłki, sznury, a także naturalne gryzaki. Do codziennej pielęgnacji oczu i uszu potrzebne będą wszelkie niezbędne do tego preparaty.
Hodowla i zakup – gdzie znajdę wymarzonego psa rasy owczarek węgierski?
Komondor nie jest rasą cieszącą się dużą popularnością w naszym kraju, a co za tym ilość hodowli jest mocno ograniczona. Często w takich sytuacjach nowy właściciel musi liczyć się z tym, że na wymarzonego czworonoga będzie musiał poczekać nawet kilka miesięcy. Jednak decyzja o zakupie psa nigdy nie powinna być podejmowana pochopnie i pod wpływem emocji, a te kilka miesięcy można wykorzystać komplementując niezbędną wyprawkę, a także oczekując przybycia wymarzonego pupila. Decyzja o zakupie psa wiąże się z dużą odpowiedzialnością, z której powinien zdawać sobie sprawę każdy nowy właściciel. Jeśli jesteś świadom jakie obowiązki na Ciebie spadną, a także jesteś w stanie im sprostać i wiesz, że Komondor jest psem dla Ciebie to możesz rozpocząć szukanie tej odpowiedniej hodowli. Zwróć uwagę na zdjęcia i zamieszczone opisy. Przede wszystkim hodowla powinna być zrzeszona w ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce) lub podlegać pod naczelny organ jakim jest FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna). Takie hodowle trzymają się ściśle określonych zasad, z których później przechodzą liczne i szczegółowe kontrole. Pamiętaj, że tylko pies posiadający rodowód ZKwP jest psem rasowym. W innych przypadkach jest to jedynie pies w typie rasy, co w wolnym tłumaczeniu oznacza po prostu kundelka. Kupując z hodowli zrzeszonych w ZKwP lub FCI dostajesz pewność co do czystości genów i zdrowia szczeniaka. Kiedy znajdziesz interesującą Cię hodowlę poszukaj o niej informacji w internecie. Możesz również napisać do osób, które nabyły w niej psa – Komondorów w Polsce jest niewiele, dzięki czemu nie będzie to szczególnie trudne zadanie. Przed zakupem psa udaj się do hodowli, która wzbudziła Twoje zainteresowanie. Dzięki temu będziesz mógł nie tylko osobiście zapoznać się z hodowcą, ale też ze szczeniakiem i rodzicami malucha. Poproś o przedstawienie Ci dokumentacji wraz z wykonanymi do tej pory badaniami. Komondory są narażone na dysplazję stawów biodrowych, dlatego często praktykuje się wykonywanie badań pod kątem jej dziedziczenia. Nie bój się zapytać hodowcę o pytania dotyczące rasy, bądź późniejszego wychowania psa. Nie bój się również odpowiadać na pytania skierowane w twoją stronę, ponieważ hodowca chce lepiej poznać osoby, do których trafi szczeniak. Dobremu hodowcy zależy na tym, aby jego maluch trafił do jak najlepszego domu. Nie daj się skusić super atrakcyjnym cenowo ogłoszeniom – na 99% pochodzą one z pseudohodowli. A pomimo tego, że hodowli Komondorów jest niewiele to mogą zdarzyć się i takie przypadki. Szczeniak Komondora kosztuje średnio od 5000 zł wzwyż. Trzeba pamiętać, że na cenę składa się wiele czynników takich jak wiek czy płeć psa, renoma hodowli, utytułowanie rodziców, a także wszystkie koszty i wysiłek jaki hodowca musiał włożyć, aby zagwarantować szczeniakowi jak najlepsze warunki.
Czy komondor jest psem dla mnie?
Zdecydowanie rasa ta nie jest dla każdego. Pies ten wymaga od właściciela silnej osobowości i żelaznej konsekwencji, ponieważ w innym wypadku zdominuje właściciela i podporządkuje sobie dom według swoich zasad. Komondor nie nadaje się do mieszkania w bloku – potrzebuje domu z ogrodem, który będzie solidnie ogrodzony. Pies tej rasy nie jest dobrym wyborem dla osób zaczynających dopiero swoją przygodę z posiadaniem czworonożnego przyjaciela, ani dla osób starszych, które mogłyby nie poradzić sobie z jego temperamentem. Komondor będzie za to dobrym towarzyszem dla osób lubiących aktywnie spędzać czas. Jeśli pokochasz tą rasę, docenisz jej nietuzinkowe cechy to zyskasz wspaniałego towarzysza i oddanego Ci obrońcę!