Kot perski miniaturowy – charakter, żywienie, cena
Spis treści
Historia i pochodzenie miniaturowego kota perskiego
Kot perski miniaturowy to rasa ściśle powiązana z kotami perskimi. Koty tej rasy należą do jednych z najbardziej popularnych na całym świecie. Pierwotne koty perskie uważane są za jedną z najstarszych ras na świecie, natomiast ich miniaturowa wersja powstała dopiero w 1995 roku. Bonnie Arnold – amerykańska hodowczyni i miłośniczka persów postanowiła stworzyć ich miniaturową odmianę, przy czym nei chodziło jej o stworzenie kotów karłowatych a o miniaturki. Krzyżowała ze sobą najmniejsze osobniki z miotów co w rezultacie dawało coraz mniejsze potomstwo. W rezultacie powstały trzy różne odmiany wielkościowe persa.
– toy persian – największe spośród miniaturek
– pixie – standardowe miniaturki
– teacup persian – najmniejsze z miniaturek. Ich nazwa doskonale oddaje wielkość tych uroczych kotków – są tak małe, że mieszczą się w filiżance.
Kot perski miniaturowy nie jest uznany za oddzielną rasę. TICA (The International Cat Association) uznaje je jako rasę zmutowaną, a FIFe (Federation Internationale Feline) zalicza je do persów i kotów egzotycznych.
Wygląd – czym różni się miniaturowa wersja persa od standardowej
Urok miniaturowej wersja persa sprawia, że nie sposób przejść obok niej obojętnie. Rasa ta jest bardzo podobna o swoich większych przedstawicieli ale największą różnicą jest oczywiście ich wielkość. Kot perski miniaturowy nawet po osiągnięciu dojrzałości wygląda jak mały kociak. Jego głowa jest szeroka, okrągła i zakończona zaokrąglonymi uszami. Nos jest szeroki i krótki przez co sprawia wrażenie nieco spłaszczonego. Najmniejsza wersja czyli teacup waży około 900 gramów, jednak nie powinien zejść poniżej tej granicy. Miniaturowe kocury osiągają do 2.7 kilograma a kotki do 1.8 kilograma. Sierść persa miniaturowego jest długa, puszysta i występuje w setkach różnych umaszczeń. Popularne są w odcienie srebrne i złote, białe, szynszylowe czy rude. Miniaturowa wersja persa ma to do siebie, że dojrzewa dość późno, dlatego często umaszczenie ulega zmianie nawet do drugiego roku życia.
Usposobienie i temperament kota perskiego miniaturowego
Kot perski miniaturowy lubi przebywać wśród ludzi a od swoich właścicieli wymaga opieki i uwagi. Choć zazwyczaj wybierają bliskość swoich opiekunów to czasem jednak potrafią wykazać się niezależnością i chcą spędzić trochę czasu w samotności. Patrząc na te niezwykłe koty trzeba sobie uświadamiać, że pomimo swojego cukierkowego wyglądu persy miniaturowe są prawdziwymi stworzeniami, które należy szanować. Te urocze kociaki zapominają czasem o swoich małych rozmiarach i próbują pokonywać trudności jak duży kot, przez co mogą wyrządzić sobie krzywdę. Właściciel powinien mieć to na uwadze i obdarzyć persa miniaturkę szczególną troska. Poza wielkością rasę te cechują identyczne zachowania jak standardowego persa. Niektóre mruczki chętnie będą zaprzyjaźniać się z obcymi, inne zaś mogą zachować dużą rezerwę. Nie należy wówczas zmuszać mruczka do interakcji tylko poczekać aż on sam zrobi pierwszy krok i przełamie barierę. Rasa ta rzadko miauczy i najczęściej porozumiewa się za pomocą spojrzeń, które bywają bardzo wymowne. Ze względu na miniaturowe rozmiary tych mruczków należy rozważnie wybierać im towarzysza wspólnych zabaw. To przyjacielskie stworzenia, jednak rozmiary mogą być przeszkodą w tworzeniu zgranego zespołu ze znacznie większymi od siebie psami, które niechcący mogą wyrządzić maluchowi krzywdę. Jeśli kot perski miniaturowy ma mieszkać w domu z innymi zwierzętami to najlepiej będzie, jeśli nie będą one odbiegały od jego rozmiarów. Najbezpieczniej będzie, jeśli koty tej rasy były jedynymi zwierzętami w domu. Kot perski miniaturowy stworzy dobrany zespół ze starszymi dziećmi o ile te będą szanować jego zdanie a także będą nauczone delikatnego obchodzenia się z tym malutkim czworonogiem. Dzieci muszą być nauczone, że ten słodki, malutki kotek to nie zabawka a żywe stworzenie. Z tego powodu kot perski miniaturowy nie nadaje się do mieszkania z małymi dziećmi.
Jak bezpiecznie bawić się z kotem perskim miniaturowym?
Ze względu na swoje nieduże rozmiary rasa ta musi odmówić sobie wiele aktywności. Wysokie skoki, zdobywanie najwyższych szczytów czy pokonywanie długich dystansów. Pomimo tego aktywność w życiu kota perskiego miniaturowego jest bardzo ważna. Ruch nie tylko pozwoli odpowiednio zadbać o kondycję, ale także zapewnia stabilizację psychiczną. Właściciel musi więc zadbać o swojego czworonoga i dobierać mu zabawy odpowiednie do rozmiarów. Rasa ta zadowoli się piłeczkami, myszkami i wędkami. Zabawki można zrobić samodzielnie w domu lub zakupić w sklepach zoologicznych. Co ważne należy pamiętać, aby zabawki dopasowane były rozmiarem do czworonoga. Nie mogą one być zbyt małe, chociaż w przypadku kota perskiego miniaturowego to problemem mogą okazać się zbyt duże zabawki, które nie będą przez to atrakcyjne dla naszych pupili.
Zabawki dla kota nie powinny posiadać łatwych do odgryzienia elementów, które stanowią realne zagrożenie dla życia kota perskiego miniaturowego. Warto mieć również na uwadzę czas i intensywność zabawy a niewielkie rozmiary. Najlepszym rozwiązaniem będzie wykonywać kilka serii wspólnych aktywności na przemiennie z odpoczynkiem.
Jak zabezpieczyć dom przed miniaturowym kotem?
Małe rozmiary sprawiają, że kot perski miniaturowy może zmieścić się w najbardziej nieoczywiste miejsca w domu. Niestety koty często mieszczą się w ciasnych przestrzeniach, jednak mają problem z wyjściem z nich co jest dla nich niebezpieczne. Niewielkie ciało tej rasy jest dość kruche i łatwo w nim o kontuzję czy złamania. Dom kota perskiego miniaturowego powinien być odpowiednio zabezpieczony. Rasa ta nie może zeskakiwać z wysokości, ponieważ grozi to bolesnym upadkiem. Warto zaopatrzyć się w specjalne schodki, które ułatwiają wejście i zejście bez narażania niewielkich kości persa miniaturowego. Szczeliny między szafkami powinny być schowane tak, aby pupil się tam nie zmieścił. Każdy właściciel kota musi pamiętać, że są to koty tak ciekawskie, że chętnie sprawdzą nawet najbardziej nieoczywiste miejsca. Przed zakupem roślin należy sprawdzić czy nie są one trujące, ponieważ wiele z nich jest trujących a nawet toksycznych dla naszych czworonożnych przyjaciół. Świeże zioła używane w kuchni często mogą wywołać wiele niepożądanych efektów po zjedzeniu ich przez naszych ciekawskich milusińskich. Chemia i środki czystości powinny być szczelnie zamknięte tak, aby pupil nie miał do nich dostępu. Niebezpieczne są również uchylone okna, czy dostęp do otwartych okien czy balkonów, gdzie chęć eksplorowania nieznanego może okazać się większa niż rozsądek naszych kociaków. Okna powinny być zapieczone specjalnymi nakładkami lub siatkami co pozwala pupilowi zaczerpnąć świeżego powietrza ale i zapewnia bezpieczeństwo. Na balkonie można zrobić wolierę, która daje możliwość swobodnego poruszania się pupilowi, jak i eksplorowania nieznanego jednak z zachowaniem środków ostrożności.
Z jakimi chorobami zmaga się kot perski miniaturowy?
Kot perski miniaturowy narażonych jest na choroby odziedziczone po dużych persach, jak i takie spowodowane jego specyficzną anatomią. Kościec persa miniaturowego długo twardnieje przez co rasa ta narażona jest na wiele schorzeń związanych z układem kostnym. Pers miniaturowy może borykać się z chorobami oczu ze względu na ich specyficzną budowę i skróconą kufę. Częstą przypadłością ras brachycefalicznych jest niedrożność kanalików nosowo-łzowych. Może wystąpić przeciek wrotno-systemowy, który jest schorzeniem związanym z dopływem krwi do wątroby a także radzeniem sobie wątroby z toksynami. Pers miniaturowy może mieć problemy z wielotorbielowatością nerek, jak i ich niewydolnością. Częstym przypadkiem są również choroby serca jak kardiomiopatia przerostowa, czy przepuklina przeponowa. Ze względu na krótki nos mruczki te mogą mieć trudności z oddychaniem. Zdarza się także niedorozwój płciowy – wnętrostwo. Kot perski miniaturowy narażony jest na różnego rodzaju infekcje oczu, nosa i problemy skórne. Podobnie jak wszystkie mruczki tak i ta rasa miewa problemy z przyzębiem i chorobami zębów. Pomimo słodkiego i urzekającego wyglądu koty tej rasy zmagają się z wieloma problemami zdrowotnymi przez co rozmnażanie ich jest wątpliwe etycznie. Zadbany kot perski miniaturowy może dożyć około 11 lat. Jako rasa brachycefaliczna kot perski miniaturowy źle znosi wilgotność, niskie jak i wysokie temperatury a także suche powietrze. Narażony jest na wszelkiego rodzaju przeciągi, dlatego opiekun powinien zadbać o temperaturę w jakiej przebywa jego kociak.
Dieta dopasowana do potrzeb – jak żywić kota perskiego miniaturowego?
Właściwa, dobrze skomponowana i indywidualnie dobrana dieta to podstawa dobrego samopoczucia kota. Ze względu na swoje małe rozmiary kot perski miniaturowy je stosunkowo niewiele. Właściciel malucha powinien odpowiednio zadbać o ilość pożywienia, aby nie doprowadzić do nadwagi, która przy przy tak niewielkich rozmiarach może być bardzo groźna. Trzeba też pamiętać, że rasy brachycefaliczne mają problemy z posilaniem się – krótka i cofnięta szczęka powoduje nieprawidłowe chwytanie i gryzienie pokarmu. Przy wyborze sposobu żywienia persa miniaturki należy wziąć pod uwagę jego wiek, wagę czy schorzenia, z którymi aktualnie może się borykać. Kot perski miniaturowy powinien dostawać wysokiej jakości karmę mokrą, bogatą w mięso i warzywa. Zawsze przed wyborem karmy należy sprawdzić jej skład, ponieważ wiele z nich nie jest godna uwagi. Warto wybierać produkty bezzbożowe. Można także zdecydować się na dietę BARF, jednak wymaga ona pewnej wiedzy na temat jej stosowania. Powinna być tak skomponowana, aby dostarczać niezbędne kotu mikro i makroelementy, w tym ważną taurynę, która korzystnie wpływa na wzrok i kondycję serca. Kot miniaturowy perski musi również wystarczająco dużo pić – woda powinna być czysta, wymieniana najlepiej raz dziennie, aby zachowała świeżość.
Bujne, gęste futro – jak pielęgnować miniaturowego persa?
Pomimo swoich niewielkich rozmiarów kot perski miniaturowy wymaga sporej dawki pielęgnacji. Zastosowanie mają tutaj takie same zabiegi jak w przypadku persów standardowych, lecz samo ich wykonywanie jest bardziej kłopotliwe ze względu na rozmiary i delikatność tych maluchów. Gęste i puszyste futro tych uroczych niewielkich kotów mocno linieje, dlatego też systematyczne szczotkowanie to podstawa pielęgnacji. W okresie intensywnego linienia – na wiosnę i jesienią – należy zwiększyć częstotliwość czesania, aby zapobiec połykaniu martwych włosów przez kota i tym samym uniknąć tworzenia się w żołądku niebezpiecznych kul włosowych. Pers miniaturka posiada równie obfity podszerstek, który dość łatwo się plącze i kołtuni. Konieczne jest szczotkowanie sierści kota kilka razy w tygodniu za pomocą szczotki z naturalnego włosia, szczotki pudlówki oraz metalowego grzebienia dobranych do wielkości pupila. Przydatny może być również mały filcak. Brachycefaliczne rasy wymagają szczególnej pielęgnacji okolic nosa i oczu. Do pielęgnacji tych wrażliwych okolic należy używać specjalnych preparatów higienicznych, które zadbają o delikatną skórę tych kociaków. Równie ważna jest higiena uszu i kontrola długości pazurków. Uszy dobrze jest raz na miesiąc wyczyścić za pomocą preparatu i wacika kosmetycznego. Pazurki trzeba regularnie przycinać uważając, aby nie naruszyć rdzenia.
Kotów się nie kąpie, chyba że zaleci to lekarz weterynarii (kąpiel w szamponie przeciwpchelnym, przeciwłupieżowym czy przeciwgrzybiczym) lub maluch wybrudzi się substancją zagrażająca jego zdrowiu. Jeśli zajdzie potrzeba wykąpania persa miniaturki to należy użyć do tego celu wyłącznie szamponów przeznaczonych do pielęgnacji kotów.
Domowa wyprawka kota perskiego miniaturowego
Jeśli spodziewamy się nowego członka rodziny to konieczne jest odpowiednie przygotowanie domu i nie ma znaczenia czy w domu pojawi się noworodek czy mały czworonóg. Małe rozmiary persa miniaturki sprawiają, że koty tej rasy mają pewne ograniczenia fizyczne z czego nie zawsze zdają sobie sprawę. Warto przygotować podesty, po których kot miniaturowy perski będzie mógł wspinać się i schodzić bez ryzyka kontuzji. Dobrym rozwiązaniem jest także zabezpieczenie wszystkich małych zakamarków, do których kot może wejść ale już niekoniecznie wyjść. Niezbędne będą również akcesoria do codziennego życia.
Miski dopasowane do potrzeb
Podstawą każdej kociej wyprawki są miski na karmę i wodę. Ze względu na brachycefaliczną budowę pyska persa miniaturki miska na karmę powinna być płaska. Można użyć także płaskiego talerzyka, dzięki czemu kot będzie mógł łatwo chwytać pokarm. Z kolei miska na wodę powinna być znacznie szersza i głębsza, oczywiście uwzględniając rozmiary pupila tak, aby bez problemu mógł z nich korzystać.
Kuweta – podstawa każdej kociej toalety
Równie ważnym elementem jest kuweta. Musi ona być dopasowana pod wielkość pupila, aby mógł z niej swobodnie korzystać. Wysokie progi kuwety będą stanowiły duży problem, dlatego trzeba poszukać modeli o niskich brzegach. To czy kuweta będzie prostokątna, okrągła, narożna ma mniejsze znaczenie. Podobnie jak to czy będzie otwarta czy zamknięta. Nieodłącznym elementem kuwety jest żwirek. Może być silikonowy, bentonitowy, kukurydziany, bądź drewniany. Często trzeba będzie wypróbować wszystkie rodzaje aż pupil zdecyduje się na konkretny rodzaj.
Zabawki jako rozwiązanie na nudę
W domu nie może zabraknąć także zabawek, które umilą wolny czas mruczkowi. Myszki, kuleczki, wędki z piórkami będą dobrym rozwiązaniem.
Własne, przytulne i komfortowe miejsce z pewnością przypadnie do gustu kotu perskiemu miniaturowemu. Powinno ono być nie za duże i posiadać brzegi umożliwiające komfortowe korzystanie.
Każdy kot ma ewolucyjnie zapisaną potrzebę drapania, która służy między innymi do znaczenia terenu. Jeśli chcemy uniknąć niszczenia mebli, tapicerki czy odzieży to zdecydowanie warto zakupić drapak. Trzeba wybrać model dostosowany do wielkości persa miniaturki. Ważne, aby był on stabilny dzięki czemu kociak będzie mógł z niego bezpiecznie korzystać.
Udając się do weterynarza czy wyjeżdżając z pupilem na wakacje przydatny będzie transporter. Z uwagi na niewielkie rozmiary kota transporter nie musi być duży. Można wybrać model plastikowy, wiklinowy czy też materiałowy.
Bujny i gęsty włos oraz obfity podszerstek tych uroczych maluchów wymaga odpowiednich akcesoriów groomerskich. Niezbędne szczotki, grzebień, obcinaczki do pazurków oraz konieczne preparaty higieniczne dostaniemy w każdym dobrym sklepie zoologicznym.
Ważna i odpowiedzialna decyzja – zakup kota miniaturowego perskiego
Koty perskie nieodmiennie należą do jednych z najbardziej popularnych ras kotów na świecie. Ich miniaturowe wersje nie są jednak tak łatwe do zdobycia jak odmiana standardowa. W Polsce nie ma żadnej hodowli oferującej persy miniaturki. Chcąc posiadać tego uroczego malucha konieczne będzie sprowadzenie go z zagranicznej hodowli. Wielu hodowców uważa za nieetyczne rozmnażanie tych kotów, co przekłada się na ich dostępność i trzeba uzbroić się w cierpliwość. Trudno ustalić średnią cenę za kocięta kota perskiego miniaturowego, ale trzeba liczyć się z wydatkiem kilku tysięcy dolarów – i to raczej bliżej pięciu tysięcy niż dwóch.
Czy kot perski miniaturowy jest dobrym towarzyszem dla każdego?
Właściciel powinien zdawać sobie sprawę ze specyfiki tej uroczej odmiany kota perskiego, która niesie ze sobą nie lada obowiązki. Trzeba mieć na uwadze, że koty perskie miniaturowe są dość chorowite i raczej wymagają stałej opieki. Mruczek tej rasy najlepiej odnajdzie się w domu w którym nie ma innych zwierząt, chyba że inny pers miniaturka. Standardowe lub duże koty oraz psy stanowią dla tego niezwykłego malucha spore zagrożenie. Kot perski miniaturowy będzie dobrym towarzyszem dla osób samotnych, rodzin z większymi dziećmi i osób starszych.